مرکز مشاوره خانواده مهربانانه

روش هایی برای کنترل کودک لجباز در این مقاله فراهم شده است که کمک زیادی به والدین می کند. بسیاری از والدین با این سوال که با کودک لجباز چگونه باید رفتار کنند دست و پنجه نرم می کنند. لجبازی در کودک یک مشکل متداول است، مخصوصا در کودکان سه تا پنج ساله و نوجوانان. این مسئله قسمت طبیعی از رشد کودک است و در رفتارهایی مثل نافرمانی از والدین، معلمان و دیگر بزرگترها نمود پیدا می کند.

در دوره دبستان، آن هایی که لجباز هستن بیشتر بهانه گیری می کنند و هر چه شما می خواهند انجام نمی دهند (یا بسیار کند انجام می دهند)، تا اینکه از کوره در بروند، که ویژگی بچه های کوچکتر است.

کودک ممکن است سعی داشته باشد کنترل خود را روی موقعیت نشان دهد یا استقلال خود را اعلام کند. شاید او در حال تست کردن محدودیت هایش و اقتدار شماست. یا شاید می خواهد آنچه را دوست ندارد ابراز کند، مخصوصا وقتی شما به او می گویید مثلا اسباب بازی ها را جمع کن یا کارهایت را انجام بده.

چگونگی مدیریت لجبازی در کودکان
در این قسمت برخی نکات کاربردی و روش هایی برای کنترل کودک لجباز ارائه شده است:

۱. به دنبال دلائل ایجاد این رفتار بگردید
به دنبال دلائل و راه اندازهای رفتار کودک بگردید، و سعی کنید رفتار لجبازی وی را زیر نظر بگیرید. آیا الگویی وجود دارد؟ آیا چیزهای خاصی هستند که دوست ندارد یا نمی خواهد انجام دهد؟ آیا او زمانی که کودک لجباز می شود که مسائل گیج کننده هستند یا زمانی که عجله دارد؟

هم چنین، سعی کنید در مورد قوانین و تکالیف منزل صریح باشید، تا کودک بتواند آنها را دنبال کند. برای مثال، در کودکان پنج تا شش ساله تمیز کردن کل اتاق کمی زیاد است، و اگر همین کار را به صورت تکالیف خردتر دربیاورید شاید بهتر بتواند انجام دهد.

مثلا برداشتن اسباب بازی ها از روی زمین، یا کمک به شما در انجام آنها. زمانی که دلیل را پیدا می کنید، می توانید قدم های لازم برای انطباق با موقعیت را بردارید و با مخالفت کمتری مواجه شوید. این کار یکی از روش هایی برای کنترل کودک لجباز می باشد که بسیار موثر می باشد.

روش هایی برای کنترل کودک لجباز
۲. فرزند خود را برای انجام کارهای خوب آماده کنید
سعی کنید از موقعیت هایی که کودک در آنها لجبازی نشان می دهد یا رفتار بد دارد دوری کنید. برای مثال، اگر برنامه زمانی کودک بیش از حد پر باشد کودک باشد بداخلاق می شود، سعی کنید از برنامه ریزی برای کارهای زیاد بعد از مدرسه یا برای آخر هفته بپرهیزید. اگر کودک شما از تغییر ناگهانی متنفر است، سعی کنید بین فعالیت های یک وقت اضافی را منظور کنید.

۳. طوری با کودک رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار شود
دقیقا مانند بزرگسالان، کودک شما که با او به خوبی رفتار کرده اید می تواند آرام باشد.

ممکن است عصبی باشد یا احساس بی حوصلگی کند و نیاز به ساعاتی آرامش داشته باشد. در مورد آنچه کودک باید انجام دهد محکم باشید اما با روشی نرم و دوستانه با او صحبت کنید.

زمانی که الگوی خوبی از چگونگی ابراز یک عقیده یا مخالفت به روش محترمانه و عاشقانه هستید، کودک شما نیز پیروی می کند.

۴. از مزایای مهارت کلامی کودک خود بهره بگیرید
والدین کودکان دبستانی یک مزیت را نسبت به والدین کودکان کم سن تر دارا هستند مخصوصا در مورد رفتارهایی مثل لجبازی: آنها می توانند با کودک خود صحبت کنند. به آرامی با کودک خود صحبت کنید و روی یک راه حل برای هر دو طرف کار کنید. برای این کار می توانید از مشاور کمک بگیرید تا روش هایی برای کنترل کودک لجباز به شما بیاموزد و مهارت های کلامی لازم را به شما آموزش دهد.

۵. قوانین پایه را مشخص کنید، روش هایی برای کنترل کودک لجباز
اطمینان حاصل کنید که کودک دقیقا می داند که چه کاری را باید و چه کاری را نباید انجام دهد.

برای مثال، اگر بد صحبت کردن با شما هنگام مشاجره یک تخطی قانونی در خانه شما محسوب می شود، برای کودک مشخص کنید که اگر این کار را انجام دهد عواقب بدی در پی خواهد داشت، و شانس دومی وجود ندارد. پیامد را آن چیزی انتخاب کنید که می خواهید روی دهد، مثلا عدم مشاهده تلویزیون در باقی روز یا انجام وظایفش در خانه.

بدین ترتیب او یاد می گیرد که خواسته های شما را نادیده نگیرد و اقتدار شما را دست کم نگیرد.

منبع:کانون مشاوران ایران-روش هایی برای کنترل کودک لجباز | ۱۲ درمان معجزه آسا

تعیین حد و مرز در رابطه امر بسیار مهمی باشد. شاید فکر کنید تعیین حد و مرز در رابطه صمیمیت شما را زیر سوال می برد.

اما اگر بدون قائده و قانون خاصی رفتار کنیم به روابطمان آسیب خواهیم زد و ممکن است آن روابط را نیز از دست بدهیم.

متاسفانه افراد هنگامی لزوم احتیاج به حد و مرز را درک می کنند که از همان ناحیه زخم خورده باشند و احساس کنند که دیگران در حال دخالت در زندگی آنان هستند اما نمی دانند چگونه باید در کمال احترام و منطق این حد و مرزها را وضع کنند.

شاید شما نیز ندانید باید در رفتار با هر کسی چه نوع حد و مرزی قائل شوید. ‌بهتر است در این مورد با یک مشاور مشورت کنید تا حد و مرز مناسب با آنان را به شما پیشنهاد دهد.

فایده ی تعیین حد و مرز در رابطه بین افراد
مرزهایی که تعیین می کنید در واقع مثل نرده هایی هستند که افراد دور خانه ی خود می کشند تا هر غریبه ای امکان ورود به آن را پیدا نکند. وقتی شما چنین نرده هایی را به دور خانه خود می کشید احساس امنیت بیشتری می کنید و شب ها خواب راحت تری خواهید داشت.

حد و مرزهایی که در روابط تعریف می شوند نیز شبیه چنین نرده هایی هستند که با استفاده از آنان امکان‌ ورود افراد به حریم خصوصی شما را سلب می کند.

وقتی شما حد و مرزهایی در رابطه تعریف می کنید در واقع در حال محافظت از هویت شخصی خود هستید.

همچنین این مرزها کمک می کند تا احساس اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید و بفهمید در زندگی چه نیازهایی دارید. اگر متوجه شوید که افراد در حال ورود به حریم خصوصی شما هستند و هیچ کاری برای دفاع از این حریم نکنید حس حقارت می کنید و اعتماد به نفستان تحلیل خواهد رفت.

روش های تعیین حد و مرز در رابطه ای که با شریک عاطفی خود دارید
۱_لازم است بدانید که وجود این مرزها کاملا ضروری می باشد:
مشخص کردن اولویت های شما و شریک عاطفیتان اولین قدم تعین حد و مرزهاست. این مرزها می توانند جسمی (وسایل شخصی، اندام، دفتر خاطرات، پول و اشیا قیمتی) و یا عاطفی ( عزت نفس، خاطرات و احترام به والدین) باشد.

۲_ دانستن مرزهای شخصی شما با خودتان :
حتما لازم است بدانید که در این زندگی دنبال چه چیزی هستید. برای این موضوع می توانید از احساسات و افکار خود نیز کمک بخواهید.

وقتی شما نسبت به یک چیز خاص احساس ناراحتی می کنید احتمالا لازم است برای آن مرزی قائل شوید تا آرامش روانی بیشتری داشته باشید. علاوه بر آن لازم است ارزش های غیر قابل مذاکره ای مثل باورهای دینی, خانواده و اصول اخلاقی را نیز در محدوده مرزهای خود قرار دهید.

۳_درباره مرزهایی که دارید مذاکره و گفت و گو کنید :
وقتی به اصطلاح تکلیفتان را با خودتان مشخص کردید باید ارتباط برقرار کنید. شریک عاطفی شما نمی تواتد ذهن شما را بخواند و یا آن را حدس بزند پس ضروری است که درباره مرزهایتان با همدیگر گفت و گو کنید و البته مهارت گوش دادن فعال را یادبگیرید و از آن بهره ببرید.

گفت و گوی شما باید منطقی، آرام و بدون پرخاش باشد و تا هنگامی که به پذیرش کامل مرزهای طرفین نرسیده اید گفت و‌گو را به پایان نرسانید.

علاوه بر آن لازم است زمان خاصی را جهت صحبت کردن درباره مرزهای همدیگر قرار دهید و آن را به همدیگر یاداوری کنید.‌ شما اجازه ندارید شریک عاطفیتان را تهدید کنید و او را بابت اشتباهاتش سرزنش کنید. اگر می خواهید درجه رابطه را بالا ببرید لازم است مهارت گفت و گو در رابطه عاطفی را بیاموزید.

۴_ عواقب و مسئولیت مرزهای خود را به عهده بگیرید
متعهد بودن و ماندن در یک چهارچوب همیشه راحت و آسان نیست و باید در این زمینه مسئولیت پذیر باشید. اگر شما نتوانید به موضوعی پیایبند باشید نباید توقع داشنه باشید شریک عاطفی شما نیز سر موضع خود باقی بماند.

۵_به خودتان اعتماد کنید :
هیچکس بیشتر از شما از درونتان مطلع نیست پس نباید به کسی اجازه دهید تا برای شما تصمیم گیری کنید. مرزگذاری باعث می شود فردیت خودتان را به رسیمتی بشناسید و به آن احترام بگذارید.

درباره چه موضوعاتی می توانیم حد و مرز تعیین کنیم؟
۱_ انتظارات کلی:
باید بدانید از رابطه چه انتظاری دارید و رابطه عاشقانه چگونه تعریف می کنید؟ در چه موقعی رابطه شما به طور کامل تخریب می شود؟ و با ادامه و بحث و گفت و گو در باب این مسائل به یک نتیجه کلی برسید.

۲_آستانه ی تحمل شما تا چه می باشد؟
به شریک عاطفی خود بگویید در چه موقعی کنترلتان را از کف می دهید؟ به عنوان مثال شما از دروغ بیزار هستید پس به شریک عاطفی خود می‌گویید درباره ی دروغ گویی هیچ گونه اغماضی نخواهید داشت.

منبع:کانون مشاوران ایران-تعیین حد و مرز در رابطه

راه های ارتباط موثر با والدین به صورت دسته بندی شده در زمینه تربیت کودک و نوجوان آورده شده است.

تربیت فرزند هرگز کار آسانی نیست، اما از طریق ارتباط کلامی والدین با فرزندان می توانید فرزند خود را طوری تربیت کنید که آینده فرزند خود را تضمین کنید. والدین فقط باید از کلمات یا زبانی استفاده کنند که با سن فرزندشان مناسب باشد و هرگز بر سر آن ها فریاد نزنید و کلمات مبتذل نگویید.

راه های ارتباط موثر با والدین
صبور بودن. این یک مورد مهمی است، صبور بودن یک نوع مزیت می باشد و از راه های ارتباط موثر با والدین می باشد.
گوش دادن. در حالیکه اکثر والدین بر این باورند که در حین صحبت کردن بچه هایشان به طور واقعی به حرفهایشان گوش می دهند، ولی شما به راحتی می توانید از طریق بیان کردن اظهارنظرهای کوتاه باعث شوید که فرزند شما اولویت های مدنظرتان را در نظر داشته باشد. …
شناخت.
همسانی.
همدلی یک وش برقراری صحیح ارتباط والدین با فرزندان
توانایی مربوط به بیان کردن دوست داشتن.
سختگیری نکردن.
انعطاف پذیری از راه های ارتباط موثر با والدین
به کودکتان یاد دهید که چگونه احساسات خودش را بروز دهد و آن را درک کند، وقتی فرزندتان احساسات خود را بیان می کند، بدون قضاوت به آنچه می گوید گوش داده و احساسات او را درک کنید.
اگر مطمئن نیستید که باید چه چیزی بگویید یا چگونه آن را بگویید، لازم نیست فوراً پاسخ دهید می توانید با مشاور مشورت کنید و سپس به او پاسخ دهید.
اهمیت ارتباط کلامی والدین با فرزندان چیست؟
ارتباط شامل انتقال اطلاعات از فردی به فرد دیگر است و می تواند شفاهی (غیرکلامی)، مثبت یا منفی، مؤثر یا بی اثر باشد. ارتباط موثر والدین با فرزندان بسیار ضروری است و والدین باید مشاوره رابطه والدین با فرزند را یاد بگیرند.

ارتباط کلامی والدین با فرزندان می تواند نه تنها برای کودک بلکه سایر اعضای خانواده نیز مفید می باشد و باعث نزدیکی اعضای خانواده به یکدیگر می شود. این امر منجر به ایجاد یک رابطه شادتر و سالم تر بین طرفین می شود و مشکلات روابط را به حداقل می رساند.

ارتباطات ناکارآمد یا مضر بین فرزندان و والدین میتواند باعث شود که کودکان باور کنند که آن ها بی‌اهمیت هستند یا درک نمی شوند. عزت نفس پایین آن ها به مرور پایین می آید و ممکن است تصمیم‌گیری را برای آن ها دشوار کند.

اکثر کودکانی که بدون ارتباط صحیح بزرگ شده اند والدین خود را غیرقابل اعتماد می دانند. آن ها ترجیح می دهند مشکلات را برای خود نگه دارند یا با دوستان به اصطلاح خود در میان بگذارند، زیرا می دانند که حمایت والدین خود را دریافت نمی کنند.

به همین دلیل برای والدین بسیار حیاتی است که ارتباطی سازنده و مؤثر با فرزندان خود برقرار کنند و اعتماد به نفس و حمایت کافی را به کودک خود ارائه دهند.

والدین خوب به چه معنایی می باشد؟
والدین مناسب مطلع می باشند که فرزندان خودشان را در چه زمانی آزاد بگذارند.

ما نیاز داریم که نحوه تفکر مستقل، حل کردن مشکلات و داشتن یک اعتماد عمیق به توانایی های خودشان را به فرزندانمان آموزش دهیم.

با توجه به زمان و کارایی موجود، کاری که والدین برای فرزندان خودشان انجام می دهند، عبارت از مواردی می باشد که خود فرزندان به راحتی می توانند برای خودشان انجام بدهند.

چهار سبک ارتباط والدین با فرزندان
این سبک های سرپرستی در چهار گروه گسترده ای قرار می گیرند که به صورت کلی مورد پذیرش قرار گرفته است.

هر چند که محققان مختلف، عناوین مختلفی را برای این سبک ها در نظر گرفته اند، ولی معمولا این سبک ها به این صورت نامگذاری می شوند:

قدرت طلب،
مقتدر،
آسان گیر
دخالت نکننده.
والدین قدرت طلب سخت گیر
کنترل کننده هستند.
تعامل والدین با فرزندان
۸ روش برای تبدیل شدن به والدین بهتر و ارتباط والدین با فرزندان شامل:

اجتناب کردن از مقایسه و لقب گذاری. شما می توانید یک نوع والدینی باشید که زمان خودش را صرف آموزش دادن روش ها، عادت ها و رفتار های خوب به کودکانش می کند. …
حرف هایی که می گویید را انجام بدهید.
اجازه بدهید که فرزند شما اشتباهاتی انجام بدهد.
هیچ کاری انجام ندهید. …
مصرف غذای خودتان را به عنوان ابزاری برای راحتی یا تشویق کردن استفاده کنید.
نسبت به رفتار “بد” بی توجه باشید.
به قدرت خودتان اعتماد داشته باشید.
نسبت به پذیرفتن تغییرات آمادگی داشته باشید.

منبع:کانون مشاوران ایران-راه های ارتباط موثر با والدین | ۴۰ تکنیک معجزه آسا

اضطراب رابطه می تواند ناشی از مشکلاتی باشد که در رابطه خود دارید: ممکن است نگران این باشید که آیا رابطه شما دوام خواهد داشت یا خیر، ممکن است مطمئن نباشید که می توانید به شریک عاشقانه خود اعتماد کنید.

حتی ممکن است با مسائل تعهدی دست و پنجه نرم کنید. همه این نگرانی ها می توانند به اضطراب رابطه یا وسواس در رابطه منجر می شود.

اضطراب رابطه چیست؟
اضطراب رابطه وقتی برای اولین بار شروع به قرار ملاقات با کسی می کنید، مطمئناً کمی اضطراب را احساس خواهید کرد. پس از مدتی که با هم بودید، این احساسات معمولاً به مرور زمان شروع به فروکش می‌کنند.

با این حال، مواقعی وجود دارد که ممکن است شخص هنوز در رابطه احساس اضطراب بیش از حد داشته باشد، به طوری که به رابطه خود آسیب وارد کند.

اضطراب رابطه در صورت درمان نشدن منجر به موارد زیر می شود:

فقدان انگیزه، چه از نظر شخصی و چه از نظر شغلی
ناراحتی عاطفی برای یک یا هر دو شریک زندگی
خستگی عاطفی
خستگی مفرط
مشکلات فیزیکی مانند ناراحتی معده، سردرد، گردن و تنش عضلانی
نشانه های اضطراب رابطه
۱٫ مقایسه رابطه خود با دیگران
اگر اضطراب رابطه دارید، ممکن است وسوسه شوید که رابطه فعلی خود را با روابط گذشته، رابطه دوست یا نسخه ایده آل مقایسه کنید.

این نوع رفتار باعث می شود که شریک زندگی یا رابطه شما به موفقیت نرسد. برای کنار آمدن با این موضوع، انرژی خود را به جای مقایسه کردن، روی رابطه خود متمرکز کنید.

۲٫ مدام فکر می کنید که طرف مقابل قصد جدایی دارد
ترس از اینکه شریک شما بخواهد از هم جدا شود به طور معمول کاملاً بی اساس است و می تواند استرس غیرضروری را به رابطه وارد کند.

به طور معمول علائم واضحی وجود دارد که نشان می دهد رابطه خوب پیش نمی رود یا اینکه شریک زندگی شما ناراضی است و ممکن است بخواهد به رابطه پایان دهد. اگر بدون هیچ نشانه ای احساس کنید که همسرتان قصد جدایی دارد احتمالا به اضطراب رابطه مبتلا هستید.

۳٫ تجزیه و تحلیل بیش از حد کلمات
افراد مبتلا به اضطراب رابطه، اغلب چیزهای کوچکی را که شریک زندگیشان می گویند را نیز فراموش نمی کنند. مهم است که شریک زندگی خود را در قبال چیزهایی که می گویند مسئول بدانید، اما مطمئن شوید که نظرات را بیش از حد تجزیه و تحلیل نکنید.

۴٫ از دست دادن خوشی، اضطراب رابطه
افراد مبتلا به اضطراب رابطه اغلب آنقدر نگران پیش آمدن اوضاع بد هستند که تمام لحظات خوب را در رابطه از دست می دهند.

همه روابط جدی سختی هایی دارند، به همین دلیل است که لذت بردن از لحظات خوب بسیار مهم است. تمرکز بر حضور در رابطه و عدم نگرانی در مورد آینده به شما کمک می کند تا با اضطراب رابطه کنار بیایید.

۵٫ وابستگی از نشانه های اضطراب رابطه
گاهی اوقات اضطراب رابطه می تواند ناشی از دلبستگی باشد. چهار نوع مختلف از سبک دلبستگی وجود دارد که از ایمن تا ناامن‌تر را شامل می‌شود. اگر سبک دلبستگی ناایمن دارید، ممکن است احساس کنید که نیاز دارید از ترس اینکه او شما را ترک کند به او بچسبید.

۶٫ سازگاری بیش از حد با شریک زندگی خود
افراد مبتلا به اضطراب رابطه اغلب منعطف هستند و خود را با شریک زندگی تطبیق می دهند. در حالی که سازش در رابطه مهم است، اما باید از سمت هر دو طرف باشد. اگر تمام خواسته ها و نیازهای شریک زندگی تان را برآورده کنید، نیازهای شما نادیده گرفته می شود که می تواند منجر به مشکلات دیگری در رابطه شما شود.

منبع:کانون مشاوران ایران-اضطراب رابطه | ۲۰ نشانه که نمی دانید

مهارت همدلی می تواند به برقراری ارتباط موثر افراد کمک کند و باعث می شود تا بتوانید با این استرس ها تا حدود زیادی مقابله کنیم.

وقتی کسی از مهارت همدلی برخوردار است می تواند ارتباط موثری با افراد جامعه برقرار کند و میان آن ها محبوب و مورد تایید باشد. چنین تاییدی باعث می شود فرد عزت نفس بیشتری پیدا کند و از سرشت خود قلبا راضی باشد.

معنی مهارت های همدلانه
همدلی کردن به این معناست که فرد بتواند خودش را به جای فرد دیگر بگذارد و دنیا را از دید او ببیند. در واقع می توان گفت مهارت همدلی از دو جنبه مورد بررسی قرار می گیرد: جنبه ی عاطفی و جنبه ی شناختی

از جنبه ی عاطفی به این معنا می باشد که فرد احساسات فرد مقابل را عمیقا درک کند و سعی داشته باشد تا او را از نظر روحی احیا کند و از جنبه ی شناختی به این معنا که قادر باشد موقعیت به وجود آمده را بشناسد و ارزیابی کند.

اولین شرطی که لازمه ی مهارت همدلی می باشد داشتن خودآگاهی می باشد. وقتی کسی احساسات و شخصیت خود را بشناسد به راحتی می تواتد با افراد دیگر نیز همدلی کند اما اگر خودش را هم نتواند بشناسد از شناخت دیگران ناتوان خواهد بود.

خصوصیات افرادی که مهارت همدلی دارند :
افرادی که از مهارت همدلی برخوردار هستند معمولا در بین اقشار مختلف جامعه محبوبیت و تایید خواهند داشت. در ادامه به برخی از خصوصیات این افراد اشاره خواهیم کرد :

۱ ) علاقه داشتن به دیگران

۲ ) احترام گذاشتن به همه ی اقشار جامعه بلا استثنا

۳ ) مهارت اجتماعی قوی

۴ ) تعدد دوستان

۵ ) مورد تایید بودن نزد اطرافیان

اهمیت مشاوره
نمونه هایی از مهارت های همدلی
وقتی شما مهارت همدلی را کسب کنید و به خوبی از آن استفاده کنید می توانید به موارد زیر نیز دست پیدا کنید :

۱ ) به وجود آمدن احسای خوشایند در افراد

۲ ) افزایش عزت نفس و حس کارآمدی برای افراد

۳ ) بهبود قدرت تصمیم گیری در همه امور

۴ ) پیشگیری از انواع سو تفاهم و رفتارهای ناشایست

۵ ) بهبود روابط بین فردی ( به عنوان مثال روابط زناشویی یا دوستانه)

۶ ) کمک به بهبود شناخت افراد و به وجود آمدن یک رابطه ی ایده آل و جامع

نحوه ی افزایش مهارت همدلی :
مهارت همدلی نوعی مهارت اکتسابی می باشد که با تکرار و تمرین می توانید آن را در خود پرورش دهید. به برخی از این روش ها خواهیم پرداخت :

۱ ) گوش دادن به صورت فعال:
برای این که بتوانید مهارت همدلی را در خود تقویت کنید لازم است تا شنونده ی خوبی باشید. برای دست یابی به این‌امر لازم است تا با تمام توجه به صحبت های فرد مقابلتان گوش بدهید و در مواقع نیاز واکنش خاص آن موضوع را نشان دهید.

اگر فکر می‌کنید در موقعیت مناسبی برای شنونده بودن نیستید، از فرد مقابل بخواهید تا گفت و گوی خود را به زمان دیگری موکول کنید تا بتوانید گفت و گوی با کیفیت تری را تجربه کنید.

در چنین مواقعی فرد کمتر دلگیر می شود تا مواقعی که به نهایت احساسات و هیجان خود موضوعی را برای شما تعریف کند و شما هیچ توجهی به صحبت های او نشان ندهید برای گوش دادن فعال لازم است تا کارهای زیر را انجام بدهید :

۱ ) همه ی امور را رها کنید و در نهایت توجه به صحبت های فرد گوش بسپارید.

۲ ) با فرد تماس چشمی داشته باشید و به مخاطب خود چشم بدوزید.

۳ ) در مواقعی که او در حال صحبت است سرتان را تکان دهید و به او نشان دهید مشتاق شنیدن صحبت های او هستید.

۴ ) خودتان را به جای آن فرد بگذارید تا کمی حالش را درک کنید.

۵ ) اگر دوست دارید درباره ی مهارت گوش دادن فعال خبره تر شوید بهتر است از تکنیک انعکاس برای عکس العمل نشان دادن به صحبت های افراد استفاده کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-مهارت همدلی چیست و چگونه یاد بگیریم