مرکز مشاوره خانواده مهربانانه

راه درمان نگه داشتن مدفوع، عوارض نگه داشتن مدفوع، ترس کودک از مدفوع اگر نگران این هستید که کودک نوپایتان مدفوع نگه دارد و از دفع مدفوع امتناع کند، تنها نیستید. این رفتار در کودکان نوپا بسیار رایج است. آنچه ضروری است، درک علت این رفتار است زیرا باید برطرف شود، در غیر این صورت می تواند منجر به مشکلات سلامتی دیگری در کودک نوپا شما شود.

مشکلات دفع مدفوع در کودکان
اولین نشانه این است که متوجه شوید که کودک نوپا چند روزی است که مدفوع نمی کند. برخی از علائم دیگر مدفوع نگه داشتن کودک نوپا عبارتند از:

بی اختیاری ادرار
دفع مدفوع سفت، خشک یا توده ای
داشتن مدفوع که دفع آن دشوار یا دردناک است
به شما می گوید که احساس می کند تمام مدفوع دفع نشده است
فشار دادن باسن
سفت کردن بدنشان
زمانی که میل به مدفوع دارند، روی انگشتان پا ایستاده یا پاهای خود را روی هم قرار می دهند.
چرا کودکان نوپا مدفوع خود را نگه می دارند؟
شایع ترین دلیل نگه داشتن مدفوع در کودک نوپا عوامل روانی یا فیزیکی است. برخی از این دلایل عبارتند از:

ترس
اگر کودک نوپا شما قبلاً تجربه بدی داشته است که مربوط به مدفوع باشد، مانند درد هنگام دفع مدفوع به دلیل مدفوع سفت، کودک نوپا به احتمال زیاد به دلیل دفع مدفوع را مهار می کند. دلیل دیگر می تواند ترس از رفتن به دستشویی به دلیل صدای بلند سیفون یا حادثه های دیگر باشد.

سرگرمی
اغلب زمانی که کودک نوپا مشغول انجام کاری است که دوست دارد و از آن لذت می برد، تمایل دارند مدفوع خود را مهار کنند. آن ها تمایل دارند از رفتن به دستشویی اجتناب کنند زیرا بیش از حد غرق در فعالیت های سرگرم کننده ای هستند که انجام می دهند. کودک در این حالت ترجیح می دهد بازی کند تا به دستشویی برود.

اضطراب
برخی از کودکان نوپا بسیار حساس هستند و ممکن است احساس دفع مدفوع را دوست نداشته باشند زیرا بو یا ظاهر از نظر آن ها زشت می باشد. این نوع رفتار را می توان به ویژه در کودکان نوپا با اختلال پردازش حسی یا در کودکان مبتلا به اوتیسم می توان مشاهده کرد.

مصرف دارو از راه درمان نگه داشتن مدفوع
گاهی اوقات، داروهای ضد افسردگی، مسکن و کمبود آهن می‌توانند باعث یبوست و جلوگیری از دفع می شوند. در نوزادان تغییر از شیر مادر به شیر خشک یا تغییر غذا می تواند باعث یبوست شود. کودکانی که از سمت والدین فشار زیادی را احساس می کنند تا به دستشویی بروند نیز ممکن است برای مدتی درگیر یبوست شوند.

در برخی موارد نادر، برخی شرایط سلامتی نادر می تواند دلیل نگه داشتن مدفوع در کودک نوپا باشد. این شرایط عبارتند از:

نهفتگی مدفوع
خونریزی گوارشی (GI)
کم کاری تیروئید
اینرسی کولون
سفت شدن مقعد
بیماری سلیاک
سندرم روده تحریک‌پذیر
عفونت های دستگاه ادراری
عصبانی شدن
سرزنش فرزندتان یا ایجاد احساس شرم در او هیچ گاه نتیجه ای که می خواهید را به دنبال ندارد، به یاد داشته باشید که او برای عصبانی کردن شما این کار را انجام نمی دهد. اگر فرزندتان در شلوارش مدفوع می کند، او را با آرامش به حمام ببرید، محتویات آن را بشویید و توضیح دهید که مدفوع داخل دستشویی می رود.

منبع:کانون مشاوران ایران-راه درمان نگه داشتن مدفوع | ترس کودک از مدفوع

سریعترین روش آروغ گرفتن نوزاد، گرفتن آروغ نوزاد بخش مهمی از برنامه غذایی کودک شامل آروغ زدن او می باشد. کودک ممکن است هوای زیادی را در حین شیر خوردن ببلعد و آروغ زدن می تواند به از بین بردن مقداری از این گاز کمک کند. درست مانند شیر دادن و تعویض پوشک، آروغ زدن کودک مهارتی است که والدین باید در آن مهارت داشته باشد.

سریعترین روش آروغ گرفتن نوزاد
در ادامه سریعترین روش آروغ گرفتن نوزاد اورده شده است، آروغ زدن در بیشتر موارد ساده است و شامل مراحل زیر می باشد:

کودک را در وضعیت عمودی قرار داده، به طور مثال بالای شانه خود، یا روی پاهای خود به صورت عمودی قرار دهید.
به آرامی پشت آن ها را مالش دهید یا نوازش کنید.
اگر کودک آروغ نزد، چند دقیقه صبر کنید، سپس دوباره امتحان کنید.
اگر کودک شما بی قرار است و راه بالا بی نتیجه است. در اینجا سریعترین روش آروغ گرفتن نوزاد آورده شده است:

آروغ زدن روی شانه: کودک را طوری قرار دهید که بالای شکم او در مقابل استخوان ترقوه شما قرار گیرد. در حالی که به پشت آن ها ضربه می زنید، کمی به استخوان ترقوه خود فشار وارد کنید یا از پاشنه دست خود برای مالش آرام دایره ها روی پشت آن ها استفاده کنید.
کودک را روی پاهای خود بنشینید و در حالی که کف دست خود را زیر قفسه سینه قرار داده اید، کمی فشار وارد کنید و به پشت او ضربه بزنید یا با دست آزاد خود به شکل دایره پشت او را بکشید.
آروغ زدن روی بازو: کودک را روی بازوی خود قرار داده و در حالی که در اتاق قدم می زنید، به آرامی به پشت او ضربه بزنید.
آروغ زدن روی زانو: کودک خود را به سمت شکم روی زانوی خود قرار دهید و به آرامی به پشت او ضربه بزنید.
پاهای کودک را در حالی که به پشت دراز کشیده است به آرامی به سمت سینه حرکت دهید، مانند رکاب زدن با دوچرخه.
وقتی کودک آروغ نمی‌زند چه باید کرد؟

اگر کودک شما آروغ نزند اشکالی ندارد. اینکه آیا کودک شما باید آروغ بزند یا نه به میزان هوای مکیده شده در حین شیر خوردن بستگی دارد، برخی از نوزادان هوای زیادی را نمی بلعند، به همین دلیل ممکن است مرتباً آروغ نزنند البته با کمک سریعترین روش آروغ گرفتن نوزاد می توانید آروغ او را بگیرید.

اگر تمام روش های بالا را امتحان کرده اید و کودک شما هنوز ناراحت است اما آروغ نمی زند، چه باید کنید؟ احتمالا باید برخی از روش های زندگی خود را تغییر دهید که در ادامه به برخی از آن ها اشاره شده است:

رژیم غذایی مادر: برای مادرانی که شیر می‌دهند، رژیم غذایی امر مهمی می باشد. می‌توانید لبنیاتی مانند شیر، پنیر و بستنی را حذف کنید تا ببینید آیا اصلاً به کودک شما کمک می‌کند یا خیر. می توانید در یک دفتر مواد غذایی که مصرف می کنید را یادداشت کنید تا متوجه شوید هنگام حذف چه مواد غذایی کودک شما سالم تر می باشد.
بزرگ بودن نوک سینه یا شیشه شیر برای نوزاد می‌تواند باعث شود که آن ها خیلی سریع و زیاد شیر را قورت دهند و هوا را همراه با شیر زیاد وارد بدنشان شود.
با این حال، اگر کودک شما بعد از غذا خوردن گریه می کند باید تکنیک های آروغ نوزاد خود را تغییر دهید. به عنوان مثال، اگر درست نشستن کودکتان در بغل شما به او کمک نمی کند باید سعی کنید وضعیت او را تغییر دهید. مهم است که به نقاط مختلف دیگر ضربه بزنید تا به کودک کمک کنید به راحتی آروغ بزند.

چرا نوزادان آروغ می زنند؟
بخش مهمی از تغذیه نوزاد شامل آروغ زدن می باشد. آروغ به خلاص شدن از شر بخشی از هوایی که هنگام شیر خوردن وارد معده نوزادان می شود کمک می کند. آروغ نزدن مکرر و بلعیدن هوای بیش از حد باعث می‌شود کودک بدخلقی کند یا گریان شود.

۳ چیز باعث ورود هوا به روده نوزاد می شود
۱. بلعیدن هوا | آروغ زدن کودک
اگر شیر به سرعت از شیشه وارد دهان کودک شود، همچنین اگر مادر شیر زیادی داشته باشد، کودک برای کنترل جریان افزایش یافته به سرعت قورت می دهد و در نتیجه هوا را می بلعد. برای کاهش این سرعت می‌توانید موقعیت‌های مختلف شیردهی را امتحان کنید تا آهسته‌تر شیر بخورد. راه های دیگر برای کمک به کودک برای بلع کمتر هوا عبارتند از:

هنگام شیر دادن با شیر مادر یا شیشه شیر، کودک را به صورت عمودی در آغوش خود بنشانید.
بطری را طوری نگه دارید که هوای کمتری وارد دهان کودک شود.
حمام آب گرم به نوزاد.
ماساژ نوزاد برای کمک به حرکت گاز و غذا در بدن او.

منبع:کانون مشاوران ایران-سریعترین روش آروغ گرفتن نوزاد : ۱۳ راه برتر برای آروغ زدن نوزاد

حد و مرز در رابطه عاطفی به این منظور مشخص می شوند که به افراد دیگر نشان بدهید چه چیزهایی مورد قبول شما نیست و چه چیزهایی مورد قبول شماست. این مرزها در واقع تعادل زندگی شما را حفظ میکنند و باعث می شود از آسیب های احتمالی دیگران جلوگیری شود.

اگر برای زندگی خود مرزی قرار ندهید احترام شما و اطرافیان شما به خطر خواهد افتاد. شما با دلرحمی نابجای خود, افراد زورگو و نامحترم را به زندگی خود وارد می کنید.

حد و مرز در رابطه عاطفی
نشانه های عدم مرزبندی در زندگی
۱_ وقتی قلبا دوست دارید نه بگویید بی اختیار می گویید بله.

۲_ برای نه گفتن به درخواستی که نامعقول بوده عذاب وجدان می گیرید.

۳_ برای این که آرامش زندگی خود را حفظ کنید برعکس ارزش های واقعی خود عمل می کنید.

۴_هنگامی که کسی با شما بد رفتار می کند بی اعتنایی می‌کنید و آن طور که باید از خودتان دفاع نمی کنید.

۵_ برای این که دوست داشته شوید هر گونه تلاشی را انجام می دهید.

۶_به دیگران این‌اجازه را می دهید که به شما حرف هایی بزنند و یا در حق شما کارهایی بکنند که قلبا شما را ناراحت می کند.

۷_ از بقیه انتظار دارید بدون این که حرفی بزنید از ناراحتی های شما آگاه شوند.

در کمال تاسف بعضی از افراد فکر می کنند برای این که مورد تایید دیگران ‌باشند لازم است تا همواره در دسترس آن ها باشند و همین موضوع باعث می شود مرزهای شخصی بین آنان وجود نداشته باشد.

اگر تا به امروز عادت کرده اید که خودتان را با شرایط بقیه وفق دهید قطعا اعمال کردن مرزهای شخصی برای شما ترسناک و عذاب آور خواهد بود اما اگر آن را انجام دهید و به آن عمل کنید می فهمید که با گذشت زمان, همه چیز راحت تر خواهد شد و به اصطلاح ارزشش را دارد.

به وجود آوردن مرزهای شخصی
بهتر است از خودتان آغاز کنید : شما در وهله اول لازم است بپذیرید که لایق این هستید که بقیه افراد در مواجهه با شما باید یک سری قوانین را رعایت کنند.

شاید کمی عجیب و غیر قابل باور به نظر برسد اما متاسفانه آدم هایی وجود دارند که خودشان را لایق چنین مرزگذاری نمی دانند.

البته شما باید تفاوت میان درخواست محترمانه و توقع بی قید و شرط را بدانید و اگر کسی از شما درخواست محترمانه ای داشت می توانید با روی باز آن را بپذیرید.

۱٫ حد و مرز در رابطه عاطفی، مشخص کنید که چه نیازهایی دارید :
باید زمان زیادی را برای خود صرف کنید که مشخص شود به چه چیزهایی نیاز دارید. هنگامی که نسبت به خود آگاهی کافی پیدا کنید بهتر می‌توانید برای شخصیت خود مرزهایی تعیین کنید.

با شناخت نیازهای خود متوجه می شوید که در چه صورتی خشمگین می شود در چه مواقعی انرژی خود را از دست می دهید و چه موقع احساس افسردگی و ناراحتی می کنید.

بهتر است زمان دقیق این حس و حال ها را در یک دفترچه یادداشت کنید. وقتی چندین روز این موارد را یادداشت کردید متوجه می شوید که اوضاع شخصیتی شما دقیقا به چه صورت است.

مثلا ممکن است خواهر شما انرژی بسیار زیادی از شما تلف کند زیرا او عادت دارد بدون این که از پیش شما را مطلع کند بچه های خود را نزد شما بگذارد و به گردش برود. در این جا بحث بی احترامی باز می شود چرا که نظر شما را نخواسته و در واقع به شما مجال (نه) گفتن را نداده است.

هر کسی حق دارد در برابر درخواست دیگران آری یا نه بگوید.

۲٫ مرز تعیین کنید
اگر قبلا چنین تجربه ای نداشته اید به شما پیشنهاد می‌کنیم که از مقدار کم شروع کنید. مثلا اگر موضوعی شما را عصبانی می‌کند بهتر است به روی موضوعی دیگر تمرکز کنید که تهدید آمیز نباشد و عصبانیت شما کاسته شود.

متاسفانه بعضی افراد در حال تعیین مرز با عصبانیت و خشم این‌کار را انجام می دهند که در نهایت با مشاجره و شکست مواجه می شوند. شما باید با ثبات اخلاقی کامل این روند را انجام دهید.

۳٫ بیان کردن مرزهایتان
وقتی زمان تعیین مرز بین زن و شوهر از راه می رسد به خود این اجازه را بدهید که تجربه کنید و راحت باشید. برای راحتی کار خود می توانید از سناریوی معمولی یک رفتار نامعقول بهره بگیرید.

مثلا در مثال قبلی نمی توانید به یکباره در خانه تان را به روی خواهرتان ببندید. می‌توانید وقتی بچه ها را نزد شما می آورد بچه ها را قبول کنید و از او بخواهید قبل از این که آن جا را ترک کند چند دقیقه بماند تا با هم صحبت کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-تعیین حد و مرز در رابطه عاطفی

عوارض نوروفیدبک در کودکان، نوروفیدبک مغز را تقویت می کند و به مغز می آموزد که چگونه خود را تنظیم کند تا فرد بتواند تمرکز کند، آرام باشد و یاد بگیرد. بدون تنظیم سیستم عصبی، فرد نمی تواند توجه کند، بیاموزد یا اقدامی موثر و بهینه انجام دهد.
نوروفیدبک به طور ایمن و موثر تغییرات پایداری را در طول زمان در مغز ایجاد می‌کند، زیرا فعالیت امواج مغزی را بررسی می کند تا به حالت پاراسمپاتیک آرام و متمرکز برود، و این چیزی است که ما برای فرزندانمان می‌خواهیم.

هر پدر و مادری دوست دارد فرزندش مغز و بدنی سالم داشته باشد تا بتواند دائماً احساس خوبی داشته و به خودش اطمینان داشته باشد. بچه ها وقتی اعتماد به نفس ندارند، نمی توانند در زندگی به موفقیت برسند، چه از نظر تحصیلی و چه از نظر اجتماعی.

نوروفیدبک چیست و چگونه کمک می کند؟
نوروفیدبک حدود سی سال است که مورد استفاده قرار می گیرد، اما در سال های اخیر بیش از قبل شناخته شده است. این روش بر اساس اصول بنیادی بایوفیدبک یا بازخورد زیستی می باشد و هدف اصلی ان ثبات کارکرد مغز است.

تا همین اواخر اگر به دنبال سلامت روان خود بودید تنها دو گزینه وجود داشت، روان درمانی و دارو و دارودرمانی، اما امروزه گزینه سومی به نام درمان نوروفیدبک وجود دارد.

هنگامی که با یک درمانگر ملاقات می کنید که از نوروفیدبک استفاده می کند، خواهید دید که الکترودهایی روی سر شما میگذارد که بدون ضرر هستند.

سنسورها فعالیت الکتریکی مغز شما را ثبت می کنند. این فعالیت الکتریکی تقویت شده و روی کامپیوتر به صورت باندهای فرکانسی مجزا دیده می شود. فرکانس هایی که اندازه گیری می شوند عبارتند از دلتا، تتا، الفا و بتا. مغز از این بازخوردها استفاده می کند تا تا الگوهای التریکی مشکل دار را تغییر دهد.

نوروفیدبکیک روش ایمن، طبیعی و بسیار موثر برای تنظیم سیستم عصبی و تأثیر مستقیم بر عملکرد امواج مغزی ما است. همه ما امواج مغزی یکسانی داریم، اما بسته به اینکه از آن ها برای چه کاری استفاده می کنیم تغییر می کنند. به عنوان مثال، زمانی که می خوابیم، اغلب در حالت دلتا هستیم. اگر آرام باشیم، ممکن است در حالت آلفا قرار بگیریم.

امواج بتا امواج مهمی هستند زیرا با تمرکز گره خورده اند. امواج مغزی ما می‌تواند در نواحی خاص کم‌رنگ شود یا در نواحی دیگری بیش از حد شوند و این زمانی است که اختلال ظاهر می‌شوند. مشکلات تمرکز، تحریک یا بدخلقی، مسائل یادگیری، مسائل رفتاری و غیره همه به این دلیل می باشند. بیشتر رفتارها ناشی از اختلال در تنظیم سیستم عصبی است و خبر خوب این است که می‌توانیم با تنظیم امواج مغزی با نوروفیدبک، امواجی مغزی و رفتار را تنظیم کنیم.

فواید نوروفیدبک چیست
فواید نوروفیدبک بسیار زیاد است که در ادامه به برخی از آن ها اشاره شده است:

در بسیاری از موارد نوروفیدبک به اندازه دارو موثر است و برای کسانی که مایلند از درمان روان‌دارویی خودداری کنند انتخاب بسیار مناسبی می باشد.
نتایج مطالعات نشان داده اند که روی طیف وسیعی از اختلالات تاثیر می گذارد: سر درد، افسردگی، ناتوانی های یادگیری، اختلال بیش فعالی و نقص توجه، اضطراب و حملات پانیک، اختلالات وسواس جبری، اختلالات خواب، اعتیاد، اختلال استرس پس از سانحه، آسیب مغزی، سکته، کما، سندروم خستگی مزمن، فیبرومیالژی و صرع.
هم چنین اختلالات دیگری نیز از نوروفیدبک تاثیر می گیرند مثل رعشه و لرزش بدن، افراد پرخاشگر، کاهش خشم، مشکلات حافظه و مشکلات گفتار.
نوروفیدبک هم چنین برای افزایش عملکرد موسیقیایی نیز مورد استفاده می شود. ناسا چندین سال است که از نوروفیدبک به منظور افزایش تمرکز خلبانان خود استفاده می کند.
نوروفیدبک تمرکز و توجه را تقویت می کند و به کودکان می آموزد که چگونه بدن خود را آرام و ذهن خود را پاک کنند.
نوروفیدبک به کودکان می آموزد که چگونه احساسات خود را تنظیم کنند.
آموزش خود تنظیمی
دفعات و شدت اپیزودهای افسردگی، اضطراب، حملات پانیک و موارد دیگر را کاهش دهد.
بهبود عملکرد شناختی
نمرات IQ بهبود می یابند
اثرات طولانی مدت
اضطراب، عصبانیت، افسردگی. این فقط بزرگسالان نیستند که با این احساسات دست و پنجه نرم می کنند. یک واقعیت تلخ این است که هم اضطراب و هم افسردگی در جوانان در حال افزایش است. اگر کودک شما درگیر این احساسات است نوروفیدبک می تواند کمک کند.

نوروفیدبک می تواند به موارد زیر کمک کند و در عین حال عوارض نوروفیدبک در کودکان بسیار کمی را به دنبال داشته باشد:

تکانشگری. مطالعات نشان داده است که تکانشگری و میل به مصرف موراد ارتباط قوی دارند. نوروفیدبک یک درمان موثر برای کاهش رفتار تکانشی و دوری از مواد مخدر می باشد.
بیش فعالی، نوروفیدبک سریع ترین درمان بیش فعالی می باشد.
اختلال نافرمانی
اوتیسم. نوروفیدبک برای اختلال طیف اوتیسم بسیار مفید می باشد، این درمان الگوهای امواج مغزی بیمار را برای دستیابی به تعادل بهینه‌ امواج مغزی تقویت می‌کند.
افسردگی. درمان نوروفیدبک یک درمان موثر برای انواع اختلالات و شرایط از جمله افسردگی بالینی است.

منبع:کانون مشاوران ایران-عوارض نوروفیدبک در کودکان|سلامت روانی کودک را بهبود بخشید

سبک های فرزندپروری را بررسی کنید این کار می تواند به شما در تصمیم گیری در مورد مراقبت و پرورش از کودک شما کمک کند. برای یافتن روشی که مناسب شما باشد می توانید باید تحقیق کنید.

سبک‌های فرزندپروری برجسته‌ای که وجود دارد مانند هم نیستند ولی بسیاری از آن ها با هم همپوشانی دارند. با این حال روش های دیگر کاملا متفاوت هستند. ما چهار مورد از سبک‌های رایج‌تر را انتخاب کرده‌ایم و آن ها را با جزئیات بررسی کرده‌ایم.

تعریف سبک فرزند پروری
سبک‌های فرزندپروری به شیوه‌ای اطلاق می‌شود که والدین فرزندان خود را تربیت می‌کنند. این می تواند به سطح انتظارات والدین، توجه به قوانین و غیره و همچنین سبک نظم و انضباط والدین برای اعمال انتظارات خود اشاره داشته باشد.

فروید باور داشت که رابطه اولیه مادر و کودک نمونه اولیه همه روابط کودک در آینده است. به عنوان مثال، در نظریه رشد روانی-جنسی، فروید بر روابط والدین و بعدها آسیب شناسی روانی تأکید ویژه ای داشت و همه این ها نشان دهنده اهمیت سبک های فرزند پروری می باشد. بنابراین حتما با توجه به این مقاله در مورد سبک های فرزندپروری خود تصمیم بگیرید.

نظریه سبک های فرزندپروری
با کاوش در مقالات ما می توانید کشف کنید که چه چیزی برای شما مفید و مهم است. به احتمال زیاد، پس از بررسی نظریه سبک های فرزندپروری، متوجه خواهید شد که برخی از آن ها با سبک تفکر شما سازش بیش تری دارند.

هر نوزادی متفاوت است، بنابراین آنچه برای یک نوزاد مفید می باشد ممکن است برای دیگری جواب ندهد و همانطور که آن ها و شما رشد می کنید و یاد می گیرید، ممکن است متوجه شوید که ایده ها و تئوری هایی که داشتید تغییر می کند. بنابراین به سبک‌های فرزندپروری نگاه منعطفی داشته باشید.

سبک های فرزندپروری

۱.الگوی رهبری کودکان
در الگوی تعلق والدینی (attachment parenting) رویکرد فرزندپروری کاملاً تحت رهبری کودک قرار دارد و به طور کلی شامل تغذیه در صورت نیاز، پاسخگویی به موقع به گریه های او و یک جا خوابیدن با او در شب است. ایده اصلی این روش این بود که دلبستگی ایمن میان والد-کودک راه را برای استقلال و روابط امن آن ها در بزرگسالی هموار می کند.

نوزادان زمانی بهترین رشد را دارند که احساسات آن ها جدی گرفته شده و به آن ها پاسخ داده شود. اما ممکن است والدین در این کار زیاده‌روی کرده و هر درخواست کودک را برآورده کنند، که می‌تواند طاقت‌فرسا بوده و نتایج متفاوتی را به دنبال داشته باشد.

یکی از مهم ترین یافته ها این بود که دلبستگی ایمن در اوایل زندگی منجر به استقلال بیشتر در آینده شود، در حالی که دلبستگی ناایمن باعث می شود که کودکان در مراحل بعدی زندگی بیشتر وابسته شوند و استقلال شخصیتی که لازمه حضور در جامعه و ارتباط با دیگران می باشد را پیدا نکنند.

۲. رویکرد رهبری والدین

در انتهای دیگر طیف فرزندپروری، رویکرد رهبری والدین قرار دارد، که در آن کودک باید با زندگی اطراف خود سازگار شود. رهبری والدین زمانی با موفقیت همراه می شود که والدین و کودکان، مشارکت‌های مؤثری را ایجاد کنند.

۳. فرزندپروری مثبت | سبک های فرزند پروری

فرزندپروری مثبت می تواند یک رویکرد قدرتمند باشد. ایده اصلی این روش این است که به جای تلاش برای اصلاح نقاط ضعف فرزندتان، روی نقاط قوت او تمرکز کنید. به همین دلیل است که برخی از افراد آن را فرزندپروری مبتنی بر قدرت می نامند.

رویکرد فرزندپروری مثبت می تواند کمی متفاوت باشد، اما تمرکز اصلی آن تاکید بر تعاملات مثبت است. در این روش والدین رفتارها و انگیزه های مثبت را تشخیص داده، پاداش می دهید و تقویت می کنید. شما همچنین محیطی ایجاد می کنید تا رفتار مشارکتی و سازنده را برای فرزندتان آسان تر کنید.

۴. والدین مقتدر |بهترین سبک فرزند پروری

والدین مقتدر کسانی هستند که موفق می شوند تعادل کاملی بین انضباط و تحقیر ایجاد کنند. آن ها با فرزندان خود گرم و مهربان هستند و به شخصیت و فردیت خود و والدینشان احترام می گذارند. هدف نهایی این روش تولید افراد کاملاً مستقل و شادی است که افراد مثبتی برای جامعه می باشند

تفاوت میان والدین مقتدر و سخت گیر:

والدین مقتدر سختگیر و خونگرم هستند در حالی که والدین مستبد سختگیر و سرد هستند. والدین مقتدر در مورد قوانین بحث می کنند و برای فرزندانشان توضیح می دهند. آن ها هنگام بحث منطقی هستند و در صورت لزوم قوانین را اصلاح می کنند، این دسته از والدین به کودکان آموزش می دهند که به طور انتقادی در مورد دلایل پشت هر قانون فکر کنند.

۵. رویکرد فرزندپروری آگاهانه

فرزندپروری آگاهانه به این معنا نیست که باید مدیتیشن کرده، همیشه کامل باشید یا هرگز از فرزندان خود ناامید نشوید. مانند بسیاری از رویکردهای دیگر این یک تمرین است، بنابراین هیچ درست یا غلطی وجود ندارد. در این روش شما از این که در کجای دنیا هستید، فکر و احساسات خود آگاه هستید.

هدف از ذهن آگاهی در فرزندپروری این است که سعی می کنید خودتان و فرزندتان را همان طور که هستید بشناسید و درک کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-۱۱ سبک های فرزندپروری | بهترین سبک فرزند پروری چیست