مرکز مشاوره خانواده مهربانانه

بی اشتهایی عصبی در نوجوانان (Anorexia nervosa) یک اختلال خوردن است که در آن فرد عمداً مصرف غذا یا نوشیدنی را به دلیل میل شدید به لاغری و ترس شدید از افزایش وزن محدود می کند. این اختلال حتی ممکن است اگر فرد لاغر باشد نیز اتفاق بیفتد. وزن و شکل بدن تأثیر شدیدی بر خودپنداره و اعتماد به نفس فرد دارد.

دقت داشته باشید که کاهش وزن و عدم تعادل تغذیه ای می تواند منجر به عوارض جدی از جمله مرگ شود.

این اختلال، که معمولا در نوجوانان و در سن بلوغ شروع می‌شود و شامل کاهش وزن شدید پایین تر از آنچه به صورت طبیعی حداقل است. بسیاری از افراد با این اختلال بسیار لاغر هستند ولی باور دارند که دارای اضافه وزن هستند. گاهی اوقات آن ها باید برای جلوگیری از گرسنگی شدید در بیمارستان بستری شوند. این افراد معمولا خود را گرسنه نگه می‌دارند حتی وقتی‌ که بسیار از گرسنگی رنج می‌برند. یکی از وحشتناک‌ترین جنبه های این اختلال این است که آن ها همچنان فکر می‌کنند که اضافه وزن دارند حتی وقتی که به شدت لاغر هستند. این افراد به شدت از اضافه وزن وحشت دارند.

غذا و وزن به وسواس تبدیل می‌شوند. برای برخی، این وسواس به صورت عادات عجیب غذاخوردن یا امتناع از خوردن غذا مقابل دیگران را ظاهر می شود. غیر معمول نیست که این افراد دستورالعملهای غذایی را جمع اوری و برای خانواده و دوستان وعده های غذایی لذیذ آماده کنند ولی در وعده های غذایی خودشان شرکت نمی‌کنند.

آن ها ممکن است پایبند دستورات ورزشی سخت برای حفظ کاهش وزن باشند. از دست رفتن دوره های عادات ماهیانه در زنان با این اختلال، معمول است. مردان با این اختلال اغلب دچار ناتوانی جنسی می‌شوند.

بی اشتهایی عصبی چیست
بی اشتهایی عصبی در نوجوانان بسیار موضوع جدی می باشد، از بین تمام بیماری های روانپزشکی، بی اشتهایی عصبی بالاترین میزان مرگ و میر را دارد. این موضوع نگران کننده می باشد اما با پیشگیری و درمان سریع می توانید آن را کنترل و درمان کنید.

علت بی اشتهایی عصبی را می توان به عنوان یک مکانیسم مقابله ای ناسازگار درک کرد. اختلال خوردن ممکن است به فرد کمک کند در زمان های چالش برانگیز احساس امنیت یا کنترل کند.

در طول این اختلال نوجوان از خوردن غذا خودداری می کند حتی اگر گرسنه باشد، در صورت خوردن غذا ممکن است ملین مصرف کرده یا استفراغ عمدی داشته باشد. حتی در صورتی که لاغر باشد احساس می کند چاق است و باید رژیم بگیرد.

علت بی اشتهایی عصبی چیست؟
بی اشتهایی عصبی در نوجوانان یک علت واحد ندارد، بلکه به عوامل مختلفی مرتبط است. این عوامل گاهی به عوامل مستعدکننده، تسریع‌کننده و تداوم‌دهنده تقسیم می‌شوند که به ترتیب باعث آسیب‌پذیری فرد در ایجاد، شروع و حفظ اختلال خوردن می‌شوند.

بی اشتهایی عصبی اغلب با یک رژیم غذایی ساده برای “تناسب اندام” یا “تغذیه سالم” شروع می شود، اما به سمت کاهش وزن شدید و ناسالم پیش می رود.

نگرش های اجتماعی نسبت به ظاهر بدن، تأثیرات خانواده، ژنتیک، و عوامل عصبی شیمیایی و رشدی ممکن است در ایجاد و حفظ بی اشتهایی عصبی در نوجوانان نقش داشته باشند. سابقه شخصی یا خانوادگی اضطراب، افسردگی یا عادات وسواسی شایع است.

اگرچه خانواده هایی که در آن ها بی اشتهایی عصبی رخ می دهد، زمانی به عنوان مشکلاتی در حل تعارض برچسب خورده بودند. باعث اختلالات خوردن در نوجوانان نمی شود تحقیقات نشان می‌دهد که نواحی خاصی از مغز در افراد مبتلا به اختلال خوردن فعال متفاوت عمل می‌کند.

بی اشتهایی عصبی در نوجوانان

علائم بی اشتهایی عصبی در نوجوانان چیست؟
موارد زیر شایع ترین علائم بی اشتهایی عصبی در نوجوانان می باشند. اگر چه هر فردی ممکن است تجربه ی متفاوتی از علایم را داشته باشد، اما علائم کلی شامل موارد زیر می باشد:

رژیم غذایی شدید
ترس شدید از افزایش وزن، حتی در هنگام کاهش وزن یا با وزن بسیار کم
دید تحریف شده از وزن، اندازه یا شکل بدن فرد؛ خود را بیش از حد چاق می بیند، حتی زمانی که بسیار کم وزن است.
بیانگر احساس چاق شدن است، حتی زمانی که بسیار لاغر است.
در زنان، عدم وقوع چرخه قاعدگی
مخفی کردن یا دور انداختن غذا
شمارش کالری، گرم چربی در رژیم غذایی
کاهش وزن سریع یا بیش از حد
احساس خستگی، سردی و ضعف
کمبود انرژی
انکار احساس گرسنگی
دست و پاهای سرد
یبوست
سرگیجه یا غش
ریزش مو
نازک شدن یا شکستن مو
پوسیدگی دندان (به دلیل استفراغ خودساخته)
خستگی
بازوها یا پاهای متورم
ضربان قلب نامنظم
ضربان قلب آهسته
عدم وجود یا نامنظم بودن قاعدگی
موهای زائد صورت یا بدن
استفراغ یا مصرف ملین پس از پرخوری
ورزش اجباری یا بیش از حد
ارزش خود با وزن یا شکل تعیین می شود.
عوارض احتمالی بی اشتهایی عصبی
عوارض بی اشتهایی عصبی در نوجوانان شایع و جدی است. تقریباً تمام عوارض با ترمیم وزن مربوط به تغذیه سالم و فعالیت بدنی قابل برگشت هستند. بدون درمان، عوارض ادامه می یابد و می تواند بدتر شود و حتی با مرگ همراه باشد. عوارض کوتاه مدت شامل موارد زیر است، اما به این موارد محدود نمی شود:

منبع:کانون مشاوران ایران-بی اشتهایی عصبی در نوجوانان را جدی بگیرید!

باید نگذارید خیانت در زندگی مشترک وارد شود.

ویلیام گلاسر در مورد زندگی مشترک و عشق می گوید، زوج هایی که زندگی خود را با عشق و علاقه شروع می کنند باید از آن مراقبت کنند و گرنه از عشق و صمیمیت آن ها کم می شود و با گذشت زمان ممکن است زندگی آن ها به جدایی کشیده شود.

اما بسیاری از افراد صمیمت و محبت زندگی آن ها کم شده و زندگی مشترکشان به صورت یکنواخت در می آید و ممکن است به ارتباطات نامشروع روی بیاورند.

افرادی که به خیانت و روابط نامشروع روی می آورند باید توجه داشته باشند که خیانت یک روزه به وجود نمی آید و هنگامی که پای خیانت در میان است بدون شک روندی را پشت سر گذاشته و فرد روزا با شخصی رابطه نامشروع داشته است.

در این مقاله دلایل خیانت را مورد بررسی قرار می دهیم.

نبود عشق و خیانت در زندگی مشترک
خیانت به دلایل مختلفی به وجود می آید و مهم ترین آن می تواند عشق نورزیدن و نبود محبت میان زوجین باشد.

هنگامی که فرد محبت و عشق کافی از همسر خود دریافت نکند و نتواند از نظر عاطفی به درستی نیازهایش را رفع کند به احتمال زیاد وارد رابطه ای دیگر می شود تا نیازهای جنسی و عاطفی خود را رفع کند.

عشق و علاقه در ازدواج ممکن است بعد از ازدواج یا قبل از ازدواج به وجود آید، فرد باید این عشق و علاقه را حفظ کند و تلاش کند تا آن را تقویت کند، اگر برای تقویت آن تلاش نکند ممکن است به مرور زمان صمیمت و علاقه آن ها کاهش یابد.

افرادی که عاشق یکدیگر می شوند و به ازدواج فکر می کنند باید تا جایی که امکان دارد نسبت به یکدیگر شناخت پیدا کنند و اخلاقیات و حساسیت های طرف مقابلشان را به خوبی بدانند و نسبت به آن ها بااحتیاط رفتار کنند تا مشکلاتی برای آن ها به وجود نیاید.

بر اساس نظر مشاوران زوجین باید آموزش های لازم را در زمینه مهارت های ارتباطی ببینند تا بتوانند مشکلات و تعارضات خود را به خوبی رفع کنند و توانایی حل مشکلات و تعارضات خود را داشته باشند و از شکستن حرمت ها و بی احترامی کردن به فرد جلوگیری شود.

برگشتن به گذشته و رابطه های قبل از ازدواج
برخی از افراد هستند با اینکه پرونده رابطه قبلی آن ها هنوز باز است اما به زندگی مشترک با یک شخص جدید فکر می کنند و بعد از مدتی زندگی خود را آغاز می کنند و آن ها با شک و دوددلی زندگی جدیدی را برای خود شروع می کنند و بعد مدتی ممکن است پشیمان شوند و به رابطه های خود پایان دهند.

اما افرادی که از رابطه قبلی دارند و هنوز رابطه گذشته خود را فراموش نکرده اند و پرونده آن باز است، ابتدا باید تکلیف خود را با این رابطه روشن کند و بعد در مورد ازدواج و شروع زندگی جدید فکر کنند.

برای ازدواج باید اهداف خود را به درستی بداند و توانایی های خود را به خوبی بشناسد تا بتواند تشخیص دهد تا چه حد آمادگی برای ازدواج دارد.

بعد از شناخت خود باید آگاهانه تصمیم جدی بگیرد و بعد از گذشت مدت زمان مشخص و هنگامی که از نظر فکری و ذهنی آمادگی لازم را پیدا کرد می تواند برای شروع رابطه جدید و آغاز زندگی مشترک اقدام کند.

خیانت و فرار از مشکلات
بر اساس نظریه مشاوران طلاق، بسیاری از انسان های ضعیف وقتی به مشکل های عمیق و اساسی در زندگی رو به رو می شود برای فرار از آن و حفظ آرامش خود ممکن است به سمت مواد مخدر و یا رابطه های نامشروع کشیده شود.

این افراد ممکن است زمانی که به مشکلات مالی، بدهی یا جروبحث های مداوم در خانه و… رو به رو می شوند ممکن است برای فرار از موقعیت فعلی خود به سیگار کشیدن، مشروبات الکی و روابط نامشروع روی بیاورند.

چنین افرادی توانایی ندارند تا مشکلات شان را به خوبی رفع کنند و مهارت حل مسئله در آن ها ضعیف می باشد و هنگامی که در شرایط سخت قرار می گیرند توانایی حل آن را ندارند و احساس ضعف و ناتوانی در آن ها به وجود می آید.

خیانت
خیانت و برآورده نشدن نیازهای عاطفی، جنسی و روانی
در زندگی زناشویی رفع نیازهای عاطفی و به دنبال آن نیاز جنسی و روانی اهمیت بسیاری دارد و اگر برآورده نشود می تواند زمینه را برای طلاق و یا خیانت به وجود آورد.

بسیاری از زوج ها در اوایل ازدواج روابط گرم و صمیمی با هم دارند اما به مرور زمان رابطه آن ها یکنواخت می شوند و ممکن است روابط سردی بین زوجین به وجود آید و درمان نشود و به همین دلیل ممکن است یکی از طرفین به سمت رابطه دیگری کشیده شود و نیازهای روانی، عاطفی و جنسی را با روابط نامشروع و خیانت کردن رفع می کنند.

پایبند نبودن به تعهد و خیانت در زندگی مشترک
یکی از فاکتورهای مهم ازدواج مسئولیت پذیری و تعهد می باشد و فرد باید قبل از ازدواج در مورد این ویژگی با همسر خود صحبت کند و میزان آن را به خوبی جویا شود چون نمی توان بعد از ازدواج این ویژگی را تغییر داد و تغییر دادن آن دشوار خواهد بود.

منبع:کانون مشاوران ایران-۷ دلیل که پای خیانت را به زندگی مشترک باز می کند

افزایش اعتماد به نفس کودکان زمانی رخ می دهد که والدین به کودک اجازه دهند احساسات خود را بیان کند و آن ها را سرکوب نکنند. همانطور که بچه ها رشد می کنند، عزت نفس آن ها نیز رشد می کند و والدین مسئول این رشد هستند. کودک با امتحان هر راه، کار، روش و مرحله ای اعتماد به نفس خود را افزایش می دهد.

هیچ پدر و مادری از داشتن فرزندی خجالتی و با اعتماد به نفس پایین خوشحال نیست و پدر و مادرها برای داشتن کودکی با ویژگی های ذکر شده هزینه های زیادی را متقبل می شوند.

به عنوان مشاور کودک و فرزندپروری باید بگویم هیچ کودکی با ویژگی هایی مانند خجالتی بودن و یا کمبود اعتماد به نفس متولد نمی شود.

باتوجه به این مساله با ادامه ی مطلب همراه باشید تا کلیدهای اساسی افزایش اعتماد به نفس کودکانرا بیاموزید.

چگونه کودک مان را بدبخت کنیم؟
بدبخت کردن کودک در تمامی طول زندگی اش از فرمول بسیار ساده ای پیروی می کند. بر اساس این فرمول باید گفت ” احساس ارزشمندی را از فرزندت بگیر تا بدبخت شود”.

بر اساس پژوهش ها مهم ترین عامل موفقیت فردی، عزت نفس است کودکی که از احساس ارزشمندی برخوردار باشد در موقعیت های مختلف به خوبی عمل می کند و به موفقیت می رسد.

اعتماد به نفس نیز از ارتباط تنگاتنگی با عزت نفس برخوردار است. با این تفاوت که اگر عزت نفس را برچسب کلی قیمت فرد به خود در نظر بگیریم، اعتماد به نفس احساس توانمندی در انجام امور جزیی تر است.

به عنوان مثال ممکن است فرزندتان از اعتماد به نفس کافی برای صحبت در جمع برخوردار نباشد اما در ورزش های رزمی اعتماد به نفس بالایی داشته باشد.

نشانه های عدم اعتماد به نفس در کودکان
گفتن چیزهای منفی و انتقاد از خود.
بیش تر در مورد نکات منفی خود صحبت می کند.
پیشرفت های خود را شانسی یا به دلیل تلاش دیگران می داند.
وقتی همه چیز خراب می شود خود را سرزنش می کند.
فکر می کند دیگران بهتر از او هستند.
مدام عذرخواهی کردن
کناره گیری از اجتماع و گروه ها دوستی
به دنبال تایید از دیگران بودن و در صورتی که تایید را دریافت نکند به کار خود شک می کند.
اجتناب از تماس چشمی و حضور در جمع.
فکر می کند لیاقت خوش گذرانی را ندارد.

افزایش اعتماد به نفس کودکان #cyaiyon
تکنیک های طلایی رشد اعتماد به نفس
۱. نقاط ضعف را بشناسید
همانطور که گفته شد، اعتماد به نفس نسبت به عزت نفس، جزیی تر است. برای افزایش اعتماد به نفس کودکان، در ابتدا لازم است از خود سوال کنید، اعتماد به نفس فرزندم در کدام بخش ضعیف است؟ و دلسل ان چیست؟ آیا مورد سرزنش، تمسخر، تحقیر، تحسین بی جا قرار گرفته؟ آیا بیش از حد از او حمایت کرده ام و به توانمندی خود در انجام کار باور ندارد؟

با شناختن حیطه مشکل و ریشه یابی آن می توانید به خوبی مساله را برطرف کنید.

۲. تحسین مداوم ممنوع
اگر شما نیز از جمله والدینی هستید که وقتی موفقیت کودک در امتحانات مدرسه، مسابقات و .. را می بینید جمله ای شبیه ” آفرین به تو افتخار می کنم، تو بهترینی” را نثارش می کنید، بهتر است بدانید که در حال انجام یک اشتباه تربیتی اساسی هستید.

پس از شنیدن این جمله کودک احساس می کند “فقط در صورت باعث افتخار هستم که موفق شوم” و آن باور سرآغاز اضطراب، کمال گرایی منفی و مشکلات روانی در او خواهدشد.

چنین کودکی نمی تواند در شرایط شکست، احساس ارزش کند و ارزشمندی خود را مشروط به موفقیت می داند.

این در حالی است که زندگی عرصه ی شکست، آزمون و خطا و حرکت در سنگلاخ هایی است که تضمینی در موفق شدن برای عبور از آن ها وجود ندارد.

۳. بهتر است به جای دیدگاه نتیجه گرا، به فرایند تلاش فرزندتان دقت کنید.
مثلا در حین مطالعه برای یک امتحان به او بگویید ” می بینم که برای موفق شدن سخت در تلاشی” و در صورتی که به موفقیت کامل نرسید به او بگویید ” تلاشت در طول دوره ی امتحانات عالی بود. مهم اینه که تلاشت رو کردی و بقیه ش خیلی اهمیتی نداره”.

واقعیت آن است که بااین شیوه فرزندی “تلاش گر” تربیت خواهید کرد در حالیکه شیوه ی نتیجه گرا، فرزندی مضطرب، اهمال کار، رقابت جو و تایید طلب پرورش می دهد.

منبع:کانون مشاوران ایران-۱۱ تکنیک قطعی افزایش اعتماد به نفس کودکان

اختلال دوقطبی در کودکان می تواند خطرناک باشد. نشانه ها و درمان این بیماری در کودکان چگونه است؟

اختلال دوقطبی در کودکان
بله، کودکان نیز ممکن است از اختلال دوقطبی رنج ببرند.

اگر چه این اختلال بیشتر در دوران کودکی یا نوجوانی تشخیص داده می شود.

کودکان هر سن ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند.

در این مقاله، ما می خواهیم درباره اختلال دوقطبی در کودکان و راه هایی برای کمک به کودک با آن صحبت کنیم.

خطر کودکان دارای اختلال دو قطبی زیاد است
اختلال دو قطبی در کودکان
اختلال دوقطبی در کودکان مانند بزرگسالان با افسردگی شدید با تغییر حالت رفتاری بیش فعالی یا مانیا همراه است.

تشخیص این اختلال در کودکان یک مسئله پیچیده است.

بعضی از کارشناسان معتقدند که اختلال در کودکان کم است و اغراق آمیز است، بعضی معتقدند که در برابر آن است.

تا کنون، کارشناسان قادر به ارائه دقیق در مورد شیوع این اختلال در کودکان نیستند.

تغییرات هیجانی و رفتارهای سوء ظن برای هر کودک و نوجوان طبیعی هستند.

اغلب این علائم هیچ بیماری یا مشکل روانپزشکی را که نیاز به درمان دارد مشخص نمی کند.

هر کودک ممکن است احساس خستگی، رنج، نگرانی، خشم، بیش فعالی یا فعالیت بیش از حد داشته باشد که در دوره های مختلف شایع هستند، اما اگر این علائم در کودک شما شدید تر باشد، آن را پایدار می کند و باعث مشکلات جدی می شود.

این اختلال در کودکان بین شش تا هجده ساله، همچنین ممکن است یک اختلال خلقی مخرب ایجاد کند.

این اختلال همراه با یک خشم شدید و تکراری است که با تعریف مشترک اختلال دوقطبی سازگار نیست.

کلید این است که سریعا نتیجه نگیریم.

اگر فرزند شما با اختلال دوقطبی تشخیص داده شود، قبل از شروع هر گونه درمان باید مشورت کنید.

شما باید مراقب فرزندتان باشید و با اطمینان او را درمان نمایید.

علائم اختلال دوقطبی در کودکان
برخی نشانه های اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان عبارتند از:

تغییر در رفتار و عادات که متفاوت از تغییر رفتارهای معمول و دوره ای کودک است.
عدم فعالیت، عصبی بودن، تهاجمی بودن و بر خلاف هنجارهای اجتماعی بودن؛
رفتارهای شدید و مخاطره آمیز که با شخصیت او منطبق نیست، مانند مصرف مواد مخدر
بی خوابی یا کاهش قابل توجهی در نیاز به خواب؛
درد معده و افسردگی در بیشتر روزها و تقریبا هر روز؛
خودپنداره و اغراق در مورد توانایی های فردی؛
فکر خودکشی و رفتارهای آن در کودکان و نوجوانان بزرگتر.
علائم اختلال دوقطبی در کودکان در دوره های متناوب و متمایز مشهود است؛ بین این دوره ها، رفتار کودک به حالت عادی و طبیعی باز می گردد.
تشخیص اختلال دوقطبی در کودکان
تشخیص اختلال دوقطبی در کودکان دشوار است چرا که بسیاری از علائم آن مشابه بیش فعالی است،.

اختلالات رفتاری رفتارهایی است که حقوق اساسی دیگران و هنجارهای اجتماعی مناسب را نقض می کند و حتی رفتارهای معمول کودکی نیز دشوار می شود.

یک مشکل عمده این است که داروهایی که برای درمان بیش فعالی تجویز می شوند معمولا توسط مانیا در کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی ایجاد می شود.

شیدایی در کودکان مضرتر از بزرگسالان است؛ روان درمانی، دیدن یا شنیدن چیزهای غیر واقعی در شیدایی کودکان اغلب مشاهده می شود.

کودکان مبتلا به افسردگی بیشتر درباره علائم فیزیکی افسردگی، مانند درد و تکان دادن، شکایت دارند.

یکی از معایب اصلی این اختلال در کودکان این است که دوره های تغییر رفتار در کودکان مبتلا به این اختلال بسیار سریعتر از بزرگسالان است.

در حالی که دوره های شیدایی و افسردگی در بزرگسالان، هفته ها، ماه ها و حتی سال ها، تغییرات کودکان ممکن است روزانه رخ دهد.

چگونه برای کمک به یک کودک مبتلا به اختلال دو قطبی عمل کنیم؟
اگر فرزند شما اختلال دوقطبی دارد، راه های زیادی برای کمک به او وجود دارد.

بیایید برخی از این روش ها را معرفی کنیم.

در مورد زمان مصرف داروها دقت کنید
شما باید فرزند خود را برای دریافت دارو مورد نیاز برای درمان این اختلال تشویق کنید.

از یادآوری، یادداشت یا هر چیز دیگری که به یاد داشته باشید هنگام مصرف داروها استفاده کنید.

اگر فرزند شما باید در زمان مدرسه دارو مصرف کند، با مقامات مدرسه و یک متخصص بهداشت حرفه صحبت کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-اختلال دوقطبی در کودکان

آموزش همدلی به کودکان امر بسیار مهمی می باشد. همدلی توانایی درک، احساس یا به اشتراک گذاشتن احساسات دیگران است. همدلی یک واکنش عاطفی به آنچه که شخص دیگری احساس می کند یا انتظار می رود آن را احساس کند.

همدلی چیست؟
بسیاری از افراد همدلی و همدردی را با هم اشتباه می گیرند اما آن ها دو ارزش مجزا می باشند. همدلی تنها توانایی درک احساسات فردی نیست، بزهکاران اغلب با تظاهر به درک احساسات و متعاقباً کسب اعتماد دیگران از افراد منفعت می برند. همدلی چیزی بیشتر از این است. همدلی نه تنها توانایی تشخیص کیفیت احساسات کسی است بلکه ارزش گذاری و محترم دانستن احساسات شخص دیگری را شامل می شود. همدلی به معنای رفتار کردن با دیگران از روی مهربانی، بزرگی و توافق و تفاهم است.

دو نوع اصلی همدلی وجود دارد: شناختی و عاطفی.

همدلی شناختی: توانایی درک دیدگاه دیگران و احساس درد آن ها می باشد. زمانی این نوع همدلی را تجربه می کنید که بدون از دست دادن احساسات خود در تجربه شخص دیگری غوطه ور شوید.

همدلی عاطفی: این نوع همدلی به این دلیل روی میدهد که با آن شخص همدردی می کنید یا احساس می کنید شبیه هم هستید. همدلی عاطفی به عنوان پاسخگویی عاطفی نیز شناخته می شود.

چرا رشد همدلی در کودکان مهم است؟
همدلی برای یک جامعه منسجم حیاتی است. همدلی امکان تصمیم گیری اخلاقی و مهربانانه و نوع دوستانه را فراهم می کند. فقدان همدلی با احساسات دیگران در اوایل کودکی با مشکلات سلامت روان (مانند اختلال سلوک و روان پریشی) در آینده مرتبط است، بنابراین نباید اهمیت آن را دست کم بگیرید.
درک احساسات دیگران باعث تقویت تعاملات اجتماعی و رفتار همدلانه می شود.
همدلی در کودکان با رفتارهای نوع دوستانه، مشارکتی و اجتماعی همراه است. کودکان همدل مهارت های اجتماعی و هوش هیجانی بهتری دارند و پرخاشگری کمتر و استدلال اخلاقی بهتری نشان می دهند. آن ها همچنین هنگام اشتباه کردن و عدم رعایت قوانین حتی بدون نظارت نیز احساس گناه بیشتری نشان می دهند.
احساس همدلی برای بزرگسالان در زندگی روزمره نیز مهم است. در نظر گرفتن دیدگاه شخص دیگر می تواند اعتماد و نزدیکی بین فردی را افزایش دهد.
به مرور زمان این کار باعث افزایش اعتماد به نفس کودک می شود.

آموزش همدلی به کودکان

آموزش همدلی به کودکان پیش دبستانی
۱. کودکان باید شاهد نشان دادن همدلی بزرگسالان باشند.
در حالی که برخی از کودکان ذاتاً دارای موهبت قلب های رئوف می باشند، اکثر موارد کودکان نیاز دارند تا همدلی را توسط بزرگسالان پیرامون خود آموزش ببینند.

الگوبرداری همدلی از طریق نحوه ارتباط والدین با کودکان خود شروع می شود. والدینی که به چیزهای حائز اهمیت برای کودکان خود علاقه نشان می دهند و همچنین به روشی ملتفت و مثبت به هیجان ها عکس العمل نشان می دهند، درحال آموزش همدلی به کودکان می باشند.

۲. نیازهای هیجانی را برآورده کنید
زمانی که نیازهای هیجانی کودکان برآورده شود، دو چیز اتقاق می افتد. اول اینکه آن ها یاد می گیرند که چگونه نیازهای هیجانی دیگران را برآورده کنند و به آنچه دریافت می کنند، پایبند می شوند، بدان معنا که به اندازه کافی برای ابراز همدلی به دیگران هنگام نیاز، احساس امنیت می کنند.

۳. با کودکان در مورد نیازهای هیجانی صحبت کنید
برای بسیاری از بزرگسالان گفتگو در مورد نیازهای هیجانی یا هر چیز مرتبط با هیجان ها دشوار است. در نتیجه، آن ها به کندی برای صحبت درباره موضوع هیجان ها پیش می روند. در این حالت کودکان از کنترل هیجان های دیگران آگاه نیستند و در هر موقعیتی که واکنش هیجانی را ایجاب می کند، احساس ناراحتی می کنند.

گاهی اوقات آن ها از هیجان های خود می ترسند؛ زیرا آنها هرگز چگونگی مواجهه با نیازهای هیجانی را فرا نگرفته اند. گفتگو با کودکان در مورد نیازهای هیجانی و تجربه کردن آن ها در دیگر افراد ایده ی خوبی است. نیازهای هیجانی آن ها را نام گذاری کنید (برای مثال؛ حسادت، عصبانیت و دوستی) و به آن ها آموزش دهید که بروز این هیجان ها در شما امری نرمال است.

با کودکان خود گفتگو کنید که چگونه هیجان ها را به شکلی مثبت کنترل کنند و موقعیت هایی که در آن افرادی از آشنایان در حال تجربه کردن هیجان ها هستند را بازگو کنید و آموزش همدلی به کودکان را شکل دهید.

۴. موقعیت های زندگی واقعی را برای تمرین همدلی جستجو کنید
هیچ چیزی مانند مثال های زنده زندگی واقعی برای الگوسازی آنچه شما آموزش می دهید، وجود ندارد. در پی موقعیت هایی باشید که در شخصی دیگر تأثیرگذار است. با کودکان خود در مورد آنچه آن به افراد درگیر در این حس معنا می دهد و اینکه ممکن است آن ها چگونه احساسی نشان دهند، صحبت کنید. این کار ر حتما در برنامه فرزندپروری خود قرار دهید.

برای مثال، اگر شما آمبولانسی را می بینید که به سرعت رد می شود با کودک خود درمورد آنکه اعضای خانواده ی شخص بیمار در آن لحظه چه احساسی دارند، صحبت کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-آموزش همدلی به کودکان با کمک روانشناس