مرکز مشاوره خانواده مهربانانه

در گذشته، عروس معمولا با خانواده شوهرش زندگی می کرد و هیچ مشکلی نداشت، اما در طول زمان این فرهنگ دستخوش تغییر بیشتر شد.

یکی از سخت ترین روابط ما با خانواده شوهر است.

وقتی ازدواج می کنیم، اکثر ما متوجه نمی شویم که ما با یک خانواده دیگر ازدواج کرده ایم.

این خانواده ممکن است سنت ها، رفتارها و عادت هایی داشته باشد که بر خلاف ما باشد.

خانواده شوهر
هنگامی که درگیری ها یا اختلاف نظر در زمینه آداب و رسوم و غیره، وارد خانواده شود، درگیری ها و بحث ها شروع می شود.

پس چگونه این ها قابل تحمل و قابل قبول باشد؟

این به افرادی بستگی دارد که در بحث شرکت می کنند.

بنابراین، یک قاعده کلی در مورد خانواده شوهر این است که از احساسات تان به عنوان راهنما کمک بگیرید.

برخی مسائل وجود دارد که نباید با بستگان شوهر تعارض داشته باشد.

ازدواج یک تعامل است که علاوه بر همسر در آن خانواده ها اهمیت دارند.

درک و رفتار مناسب با خانواده همسر شما برای زندگی موفق ضروری است.

رابطه درست با خانواده همسر، علاوه بر محبوبیت بین آنها، تضمین یک زندگی موفق و رضایت همسر است.

اما شما باید بدانید که اصول اولیه زندگی بر اساس نامزدی استوار است، بنابراین شما باید در طول نامزدی اصول رفتار درست با همسرتان را بیاموزید تا بتوانید آرامش داشته باشید و آینده خوبی با همسر و فرزندتان داشته باشید.

اهمیت دوره نامزدی این است که شما به راحتی می توانید خانواده ی همسر خود را بیابید و در آینده برای زندگی مشترک قابل اعتماد آماده شوید.

خودتان باشید و از ابتدا راه مستقیم بروید.

رفتاری که پدر شوهر و پدر زن را شیفته خود می کند
راه حل برای برخورد با خانواده همسر شما
اولین خشت را درست بگذارید

شما باید با آنها به اندازه کافی برخورد کنید تا زندگی خانوادگی جدید خود را داشته باشید.

رفتار صحیح محدود به احترام بیش از حد و چنین مسائلی نیست.

شما باید بدانید که چگونه با افرادی که در جستجوی دنیای خود هستند و آنها را می شناسید، رفتار کنید.

چیزهایی که ما به دنبال آن هستیم، رفتارهای بنیادی است که به هر فردی با هر اخلاقی پاسخ می دهد.

خودتان باشید

برخی از افراد در یک رابطه ازدواج کرده و با یک زن ازدواج کرده اند یک تصویر شگفت انگیز از خودشان نشان می دهند که همه خانواده ها آن را دوست دارند.

در این مورد، خانواده همسر خود به این تغییر موقعیت واکنش نشان می دهند، و این ممکن است برای شما بسیار مفید باشد.

در حالی که حق دارند.

از اولین روزهای نامزدی که شما باید در مورد همسر و خانواده خود بدانید، نقش بازی نکنید و خودتان باشید.

البته، خود واقعی شما بیش از بازی کردن نقش شما مهم است و شما لازم نیست که بخشی از مشکلات خود را به زبان بیاورید.

خودمانی نشوید
شما احتمالا این توصیه ها را بارها و بارها شنیده اید و مشاوره خانواده هم به این امر تاکید دارد.

اما باید بگویم که شما در اشتباه هستید در ضمن، این بهترین توصیه ای است که ممکن است به کسی بدهید.

گام اول در راه خود بودن این است که احترام قاطع تان را برای خانواده ی همسر خود حفظ کنید و سعی کنید آنها را با استفاده از صفت ها و کلمات زیبا صدا کنید.

در عین حال سعی کنید ارزش خود را حفظ کنید.

بسیاری می گویند پدر شوهر یا پدر زن همانند والدین ما هستند، اما بهتر است که والدین و همسرتان را در همان موقعیت والدین همسر خود بدانید.

رفتار درست با پدر زن و پدر شوهر
فاصله خود را در برخورد با خانواده همسر خود حفظ کنید و از راهنمایی های مرکز مشاوره در این زمینه کمک بگیرید.

دخالت نکنید

سعی کنید در رابطه شریک زندگی خود با خانواده اش دخالت نکنید.

حتی اگر آنها شروع به جر و بحث خانوادگی با هم کردند، بهتر است بحث و مبارزه نکنید، شما هیچ واکنشی نشان ندهید و چیز دیگری را انجام دهید.

با احترام رفتار کنید.
اگر اختلاف بین همسر و اعضای خانواده تان را می بینید، زمانی که فقط به همسرتان گفته اید که بهتر است این رفتار را نشان ندهد، چیزی درست نمی شود.

فاصله را تعیین کنید

ماندن و دوست داشتن فقط یک ضرب المثل نیست.

یک شیوه زندگی هنگامی که شما با خانواده ی همسر خود مسافرت می کنید، شما را به آنها نزدیک می کند.

بسته به اندازه فاصله زندگی که در آن زندگی می کنید، محدودیت های رفت و آمد خود را مشخص کنید.

اگر مشکلی ناراحت تان کرد و شما معمولا به خودتان فرو رفتید سعی کنید ناراحتی خود را فراموش کنید، بهتر است این حرکت را متوقف کنید و وضعیت خود را در زندگی مشترک روشن کنید.

اگر مشکل دارید یا از چیزی ناراحت هستید، فقط در مورد آن صحبت کنید بدون صحبت در مورد چیزی دیگر.

منبع:کانون مشاوران ایران-رفتاری که پدر شوهر و پدر زن را شیفته خود می کند

معجزه برای درمان افسردگی را به چشم خود ببنید. چرا برخی از درمان افسردگی اجتناب می کنند؟

طبق گزارش انجمن روانپزشکی در حال حاضر ده ها میلیون نفر از افسردگی رنج می برند . ۹۹ درصد از تشخیص های سلامت روان افسردگی می باشد و یک درصد باقی مانده از اسکیزوفرنی و سایر اختلالات روان پریشی رنج می برند. این آمار نشان می دهد که افسردگی چقدر شایع می باشد. همچنین این سوال را ایجاد می کند که چرا بسیاری از مردم از درمان افسردگی اجتناب می کنند.

با اجتناب از درمان افسردگی، به تنهایی باید با علائم آن مبارزه می کنید. این علائم شامل تغییرات خلقی، رفتاری، مشکلات خواب، بیماری جسمی، مشکلات تفکر، تغییر وزن، تغییر اشتها و حتی خودکشی است.

اگر از درمان اجتناب نکنید و در عوض از کمک مورد نیاز خود بهره مند شوید، زندگی شما راحت تر و رضایت بخش تر شده و یاد میگیرید که چگونه با وضعیت خود و علائم خود کنار بیایید.

چرا معجزه برای درمان افسردگی رخ می دهد؟
نوروتراپی و لورتا
این روش های با جدیدترین دستگاه های درمانی جهانی صورت گرفته و هیچگونه عوارضی به همراه ندارد.

درمان افسردگی با لورتا
می توانید اطلاعات بیشتر درمورد لورتا کسب کنید

روان درمانی
تلاش برای جلوگیری از درمان افسردگی شما را منزوی می سازد. پس چرا کمک نمی گیرید؟ در ادامه دلایلی ذکر شده است که بسیاری از افراد بخاطر آن ها از کمک مورد نیاز خود اجتناب می کنند:

انتظار برای رهایی به مرور زمان. افسردگی با گذشت زمان سخت تر شده و زندگی را برای مدت طولانی تری دشوار می کند.
ترس از نیاز به دارو، همه درمان‌های افسردگی نیاز به دارو ندارند و بسیاری از داروها موقتی هستند.
همیشه احساس غم نمی کنید، اما غم و اندوه تنها علامت یا اثر افسردگی نیست.
از صحبت با پزشک یا درمانگر خجالت می کشید، اما دلیلی برای این موضوع وجود ندارد زیرا این یک وضعیت پزشکی واقعی مانند دیابت یا کلسترول بالا می باشد.
از پرداختن به موضوعات ریشه ای و قدیمی در درمان می ترسید.
آگاهی محدود. برخی از افراد گاهی اوقات شدت مشکلات را به حداقل می رساند و منطقی می داند که آنچه در حال وقوع است «آنقدرها هم بد نیست» یا «همه تحت فشار قرار می گیرند».
احساس بی کفایتی. بسیاری از مردم بر این باورند که ناکافی می باشند و باید بتوانند به تنهایی از عهده افسردگی خود برآیند.

در دسترس نبودن: برخی افراد نمی دانند چگونه کمک بیابند، در مناطق محروم این مشکل شدید تر می باشد.
غرو. گاهی اوقات مردم فکر می کنند که باید بتوانند مشکلات خود را بدون هیچ گونه نظر حرفه ای حل کنند و به تنهایی مشکلات خود را پشت سر بگذارند.
اطلاعات غلط. مردم همچنین از درمان سلامت روان چشم پوشی می کنند، زیرا اطلاعات نادرستی در مورد درمان افسردگی دارند.
بدیهی است که هیچ یک از این دلایل عدم مراجعه به روانشناس را توجیح نمی کند و تا مراجعه نکنید هیچ معجزه برای درمان افسردگی رخ نمی دهد. شما لایق یک زندگی جذاب و کامل هستید، از درمان افسردگی اجتناب نکنید. به دنبال کمک باشید تا بتوانید به لذت روزمره از چیزها و افرادی که دوست دارید بازگردید.

منبع:کانون مشاوران ایران-معجزه برای درمان افسردگی

فوبیا پاسخی غیر طبیعی و وسواسی به خطرات بالقوه است که زندگی روزمره را مختل می کند.

فوبیایی بیماری است که در دوران کودکی ریشه دارد، بنابراین باید در همان کودک درمان شود.

در این مقاله ما در مورد انواع فوبیا در کودکان بحث می کنیم تا خانواده ها بیشتر با آن ها آشنا شوند.

فوبیای حیوانات
برخی از کودکان از ابتدا حیوانات را دوست دارند، اما برخی دیگر حیوانات را به عنوان هیولا می بینند.

احتیاط در برابر حیوانات معمولا در کودکان کم سن و سال رخ می دهد.

هنگامی که کودک رشد می کند تا درک کند.

بعضی از حیوانات ترسناک هستند، اما کودک تفاوت بین آنها را نمی فهمد، و برخلاف ان از ان هایی که خیلی هم ترسناک نیستند ممکن است بترسد.

معمولا تا سن پنج یا شش سالگی فوبیا خود را از دست می دهند.

حیوانات زیادی در جهان وجود دارد.

بسیاری از مردم برای مقابله با برخی از آنها مانند مارها و حیوانات متحدالفکر هستند و این وحشتناک است.

اما برخی حیوانات خانگی نیستند و فوبیا کودک از آنها می تواند خنثی شود.

شما می توانید چیزهای زیادی را برای کاهش فوبیا فرزندتان انجام دهید.

بنابراین، آنها با حیوانات بسیار آرام خواهند بود.

آیا کودک شما از فوبیا رنج می برد؟ فوبیا در کودکان
فوبیای حشرات
نه تنها اکثر مردم حشرات را دوست ندارند، بلکه می خواهند فرزند ان ها نیز این گونه باشد.

زیرا تغییر آن بسیار دشوار است.

بسته به شخصیت کودک و احساسات خانوادگی.

در مورد حشرات، نزاع طبیعی می تواند به یک فوبیا واقعی و خشن تبدیل شود.

ما با کودکان و بزرگسالانی مشاوره کرده ایم که بدون فوبیا و وحشت حتی نمی توانستند به حریم حشرات نزدیک شوند.

فوبیای تاریکی
تقریبا هر کودک حداقل برای مدتی فوبیای تاریکی دارد.

این فوبیا از دو یا سه سال اول شروع می شود.

فوبیا های رایج در میان کودکان متفاوت هستند و در طول زمان تغییر می کنند.

یک روز کودک از کمد لباس و هیولا و یک شب دیگر وحشت دزد دارد.

اگر به این فوبیا ها توجه کنید و آنها را از بین ببرید، این فوبیا از تاریکی نباید به نقطه ای که بر زندگی تاثیر می گذارد رشد کند.

معمولا، کمی اطمینان از همه چیز است که از تشدید و تثبیت فوبیا جلوگیری می کند.

این اجازه نمی دهد که بعدا بر زندگی شما تأثیر بگذارد، اما گاهی اوقات این فوبیاها همچنان ادامه دارد.

فوبیا از ارتفاع
بسیاری از والدین ترسو، هنگامی که فرزندان خود را بالای درخت می بینند سریعا ترسیده و با این ترس به او نیز فوبیا را القا می کنند.

همانند بسیاری از فوبیا های اساسی، فوبیا ارتفاع نیز شدید است و زمان خود را دارد.

نوزادان کمتر فوبیا دارند این به خاطر درک عمیق آنها از تکامل آنهاست.

منبع:کانون مشاوران ایران-آیا کودک شما از فوبیا رنج می برد؟ فوبیا در کودکان

برای مقابله با استرس ، روش های متعددی وجود دارد که سبک مدیریت درست به ما آموزش می دهد.

با مشاهده و استفاده از این روش ها می توان علاوه بر حل و یا کم کردن مشکلات، آرام تر و پایدار تر آن را کنترل کرد.

به جهان معنوی اعتقاد داشته باشید
اعتقاد به موضوعات معنوی و خدا یکی از راه های مقابله استرس است.

هنگامی که خداوند را در قلب خود زنده نگه می دارید و رابطه معنوی و روحانی خود را بین خود و خدا برقرار می کنید، در آرامش عمیق، با لذت و اعتماد به خدا از هر نوع استرس و اضطراب و استرس آزاد خواهید شد.

قرآن کریم در سوره رعد، آیه ۲۹، می گوید: “کسانی که ایمان می آورند که قلب هایشان در یاد خدا آرام است، آگاه هستند که تنها یاد خدا، قلب ها را آرام می کند.

کاهش عوامل استرس زا
عوامل متعددی ممکن است به ما فشار آورد.

ما باید این عوامل استرس را تشخیص دهیم و سعی کنیم آن را از بین ببریم.

به عنوان مثال، اگر جمعیت موجب استرس ما شود، زمان خریدی را انتخاب کنیم که بیرون خلوت تر باشد.

درباره رویدادهای اطراف خود بدانید.
دانستن و نادیده نگرفتن رویدادها و وقایع اطراف ما، دلیل شادی و عدم وجود یک مشکل است.

گاهی اوقات آنچه که ما به خاطر فقدان آگاهی از موضوع در ذهنمان فکر می کنیم خیلی بدتر از آنچه واقعا اتفاق افتاده است می باشد.

از شرایط جسمی تان آگاه باشید.
برای علائمی مانند:

سردرد،
آشفتگی،
درد معده،
عدم تمرکز،
خستگی بالا و غیره،
اهمیت قائل شده و آن ها را بررسی کنید.

از آنجا که این علائم می تواند نشانه های استرس باشد که می تواند منجر به اختلالات جدی تر مانند زخم معده، فشار خون بالا، بیماری های قلبی و غیره شود.

۵-برنامه های زندگی را اولویت بندی کنید.
راه دیگری برای کاهش استرس، برنامه ریزی و اولویت بندی وظایف است.

هنگامی که ما همزمان با مشکلات فراوانی روبرو هستیم، آنها به راحتی ما را به زانو در می آورند و نمی توانند حل شوند.

از آنجا که آشفتگی و بی نظمی در کارها و برنامه ها می تواند به تنش و یا نقطه شروع از شکست پروژه های ناتمام بینجامد.

مسائل اولویت بندی به منظور اهمیت و بررسی آنها به ما اجازه می دهد تا با همه چیز در زمان درستش مقابله کنیم؛ بهتر است که برنامه ها را یکی پس از دیگری انجام دهیم.

برای مقابله با استرس ، زمانی را در خارج از خانه بگذرانید
اگر زمانرا صرف تفریح کنیم، می توانیم تنش ها و استرس هایمان را کاهش دهیم و از مشکلات بیشتر جلوگیری کنیم.

وقت خود را تنظیم کنید
به دلیل اهمیت و مدت زمان انجام وظایف روزانه، ما باید زمان خود را تنظیم کنیم تا کارهای مان همیشه در زمان مناسب انجام شود.

اگر زمان کافی برای انجام همه فعالیت های مهم مان نداشته باشیم، ممکن است سعی کنیم بیش از حد و بیهوده وقت بگذرانیم.

از ابزار اضافی خلاص شوید
از ابزارهای غیر ضروری و بی فایده خلاص شوید و تنها محیط اطراف خود را حفظ کنید.

تجهیزات اضافی و غافلگیر کننده می توانند به تنش بیفزایند.

در شب، به اندازه کافی بخوابید.
برای کاهش استرس، بهتر است که خواب کافی داشته باشید.

بدن انسان نیاز به خواب کافی برای جوانسازی دارد.

در شب نمی خوابیم و تا دیر وقت بیدار می مانیم که بسیار آسیب زننده است.

در هنگام خواب، بهتر است که به چپ دراز کشیده و عمیق نفس بکشید.

در این حالت سمت راست بدن فعالتر می شوند.

صبح زود بیدار شوید
سعی کنید صبح زود بیدار شوید حتی در تعطیلات.

به این ترتیب، زمان بدن ما منظم خواهد بود و طبق برنامه ما، زمان برای خواب و بیداری را تعیین می کنیم.

در نتیجه، بعد از بیدار شدن، احساس خوبی خواهیم داشت.

منبع:کانون مشاوران ایران-بیست و شش مهارت برای مقابله با استرس

دلبستگی در کودکان به‌خصوص نوزادان کمک می‌کند تا احساسات منفی خود را در مواقع استرس و ناراحتی تنظیم کرده و با کمک آن محیط را کاوش کنند، حتی اگر حاوی محرک‌های ترسناک باشد. دلبستگی، یک نقطه عطف رشد در زندگی کودک و یک موضوع مهم باقی می‌ماند. در بزرگسالی، بازنمایی‌های دلبستگی دیده می‌شود و ممکن است مشکلاتی را به همراه داشته باشد.

در مقالات فبلی در مورد سبک دلبستگی ناایمن و واکنشی به‌عنوان مشکلات دلبستگی توضیحاتی دادیم. در این مقاله در مورد علائم و نشانه‌های این مسئله بحث خواهیم کرد.

علائم و نشانه های اولیه
مشکلات دلبستگی بر روی یک پیوستار از مشکلات خفیف که به‌آسانی قابل‌تشخیص و واضح است تا شدیدترین شکل به نام اختلال دلبستگی واکنش (RAD) قرار می‌گیرند. اگرچه، هرگز برای درمان و اصلاح مشکلات دلبستگی در کودکان مانند اختلال سبک دلبستگی خیلی دیر نیست، ابتدا شما علائم دلبستگی ناایمن را کشف می‌کنید و بعداً مراحلی را برای اصلاح آن‌ها در نظر می‌گیرید.

با تشخیص اولیه شما می‌توانید از بروز مشکل جدی‌تری اجتناب کنید. با توجه‌کردن به آن‌ها در دوران طفولیت مشکلات دلبستگی اغلب با کمک‌ها و حمایت‌های مناسب به‌آسانی حل می‌شوند. این نشانه‌ها عبارت هستند از:

اجنتاب از تماس چشمی
لبخند نزدن
نزدیک نشدن برای جلوگیری از صمیمیت و در آغوش گرفته شدن
نپذیرفتن تلاش های موجود در راستای آرام کردن، دلجویی کردن و برقراری ارتباط
بی توجهی و نگاه نکردن به مراقب، زمانی که او را تنها می گذارند.
گریه های تسلی ناپذیر
بی صدا بودن و ایجاد نکردن صدا یا زمزمه‌ها
دنبال نکردن شما به صورت چشمی
عدم علاقه مندی به انجام بازی‌های تعاملی یا بازی با اسباب بازی‌ها
مدت زمان طولانی بی قرار است و بدن خود را تکان می‌دهد.
لازم به ذکر است که علائم اولیه دلبستگی ناایمن مشابه با علائم اولیه مباحث دیگری مانند اختلالات بیش‌فعالی و اوتیسم است. در صورتی که هر یک از این علائم هشداردهنده را مشخص کردید با پزشک خود برای تشخیص حرفه‌ای مشکل یک قرار ملاقاتی تعیین کنید.

علائم اختلال سبک دلبستگی واکنشی

ناسازگاری با لمس‌شدن و محبت فیزیکی. کودکان دارای اختلال دلبستگی در کودکان واکنشی اغلب هنگام لمس‌شدن به خود می‌پیچند، می‌خندند یا حتی (اوخ) می‌گویند و اعتراض می‌کنند. لمس‌کردن و محبت به‌جای اینکه تولید احساساتی مثبت کند به‌عنوان تهدید درک می‌شود.
مسئله کنترل. اکثر کودکان دارای اختلال دلبستگی واکنشی با تحت کنترل باقی‌ماندن مشکل دارند و از نشان‌دادن احساس درماندگی اجتناب می‌کنند و آنها اغلب نافرمان، لجباز و اهل جدل هستند.
مشکلات خشم. خشم ممکن است مستقیماً با راه‌انداختن قشقرق، برون‌ریزی، یا رفتار گمراه‌کننده و رفتار پرخاشگرانه منفعل ابراز شود. کودکان دارای اختلال دلبستگی واکنشی ممکن است خشم خود را در اعمال مقبول از نظر اجتماعی مانند محکم دست‌دادن به دیگران یا خیلی محکم در آغوش گرفتن کسی پنهان کنند.
ناتوانی در ابراز محبت به مراقب اصلی. برای مثال کودکان دارای اختلال دلبستگی واکنشی ممکن است به طور ناجوری خونگرم با غریبه‌ها رفتار کنند درحالی‌که به والدین خود محبت کمی یا هیچ‌گونه محبتی نشان ندهند.
وجدان رشدنیافته. کودکان دارای اختلال دلبستگی واکنشی ممکن است؛ مانند افراد بی‌وجدان رفتار کنند و نتوانند احساس گناه، تأسف یا پشیمانی را پس از بدرفتاری نشان دهند.
علائم وابستگی سالم در سنین مختلف
در حدود یک تا دوماهگی، کودک وقتی شما لبخند می‌زنید لبخند بزند و به صداهای بلندی که می‌سازید پاسخ دهد.
در حدود چهارماهگی، کودک شما احتمالاً به‌نوبت با شما سروصدا می‌کند.
در پنج‌ماهگی، همه‌جا با شما می‌آید.
در حدود هشت‌ماهگی، وقتی به چیزها نگاه می‌کنید، نگاه شما را دنبال می‌کنند. این به‌عنوان توجه مشترک شناخته می‌شود.
در حدود شش تا ۱۲ ماهگی، کودک باید به طور فعال به دنبال آرامش از شما باشد و تمایل به بازی نشان دهد. وقتی آنها از شما جدا می‌شوند، ناراحت به نظر می‌رسند. همچنین در اطراف غریبه‌ها کمی اضطراب نشان می‌دهند، زیرا می‌توانند چهره‌های آشنا و ناآشنا را تشخیص دهند.
در حدود ۱۲ ماهگی، کودک با شما بازی‌هایی مانند دالی موش از حرکات برای برقراری ارتباط غیرکلامی “سلام”، “خداحافظ” یا “به آنجا نگاه می‌کند” استفاده می‌کند.
در حدود ۱۵ ماهگی آنها نشانه‌هایی از همدلی نشان خواهند داد. شاید با دیدن خواهر یا برادری که گریه می‌کند غمگین به نظر می‌رسند، ناراحت شود.
بین ۱۸ تا ۲۴ ماهگی، کودک با اسباب‌بازی‌ها وانمود می‌کند، مانند تقلید مکالمه با تلفن اسباب‌بازی یا غذادادن به عروسک.
درمان دلبستگی ناایمن در بزرگسالی
همان‌طور که کودکان دارای اختلال دلبستگی واکنشی رشد می‌کنند و بزرگ‌تر می‌شوند، آن‌ها اغلب الگوهایی از علائم بازداری شده یا بی‌قیدوبندی را رشد می‌دهند.

علائم بازداری شده در اختلال دلبستگی واکنشی. کودک یا بزرگسال بی‌نهایت منزوی و به لحاظ هیجانی منفصل است و در برابر راحتی و آسایش مقاومت می‌کند. این دسته از کودکان از آنچه در محیط اطرافشان می‌گذرد آگاهی دارند و حتی حساس هستند؛ اما واکنش یا عکس‌العملی نشان نمی‌دهد و ممکن است دیگران را هل دهند، نادیده بگیرند یا حتی وقتی دیگران قصد نزدیک‌شدن به این کودکان را داشته باشند به آن‌ها حمله‌ور شوند.
علائم بی‌قیدوبندی در اختلال دلبستگی واکنشی. این کودک ظاهراً بین مراقب، والدین یا غریبه‌ها تفاوتی قائل نیست. به دنبال آسایش و دریافت توجه از تقریباً هر شخص است، بدون متمایزکردن. او به‌شدت وابسته است و از نظر عقلی نسبت به سن خود کمتر عمل می‌کند و ممکن است به‌صورت دائمی و مادام‌العمر مضطرب به نظر برسد.

منبع:کانون مشاوران ایران-دلبستگی در کودکان