مرکز مشاوره خانواده مهربانانه

بی اشتهایی عصبی

آیا درگیر بی اشتهایی عصبی هستید؟ در این مقاله علائم هشدار دهنده، علائم، و علل و همچنین نحوه دریافت کمک بررسی می شود و تمام نکات مورد نیاز در مورد بی اشتهایی عصبی ارائه می شود.

بی اشتهایی عصبی چیست؟
امروزه بسیاری از ما نگران اضافه وزن هستیم، از ظاهر خود ناراضی می باشیم یا دوست داریم چیزی در ما تغییر کند. اما اگر لاغری عادات غذایی، افکار و زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد احتمالا به اختلال بی اشتهایی عصبی مبتلا می باشید.

بی اشتهایی باعث کاهش وزن ناسالم منجر می شود که در برخی از شرایط بسیار خطرناک است. در واقع، میل به کاهش وزن برای فرد از هرچیزی مهم تراست، حتی ممکن است فرد دیگر خود را آن طور که هست نبیند.

بی اشتهایی عصبی بیشتر در بین دختران نوجوان شایع است اما می تواند زنان و مردان را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد و با نگرانی از افزایش وزن تمام جنبه های زندگی آن ها را تحت تاثیر قرار دهد.

ممکن است سعی کنید با گرسنگی دادن به خود، ورزش بیش از حد، یا استفاده از ملین ها، استفراغ یا روش های دیگر وزن خود را کاهش دهید.

احتمالا بیش تر روز را به رژیم غذایی، غذا و بدن خود فکر می کنید اما زمان کمی برای دوستان، خانواده و سایر فعالیت‌هایی که قبلاً از آن لذت می‌بردید، می گذارید. مهم نیست که چقدر وزن کم کنید همیشه به دنبال کاهش وزن بیش تر می باشید.

نوع شدید بی اشتهایی عصبی زمانی است که کاهش وزن با محدود کردن کالری (پیروی از رژیم های غذایی شدید و ورزش بیش از حد) حاصل شود.

پاکسازی بی اشتهایی زمانی است که فرد سعی می کند با استفراغ یا استفاده از ملین ها و مواد ادرارآور (دیورتیک ها) وزن خود را پایین نگه دارد.

ترس شدید از افزایش وزن یا انزجار از ظاهر بدن، می تواند خوردن و وعده های غذایی را بسیار استرس زا کند. با این حال، غذا و آنچه می توانید بخورید و نمی توانید بخورید، عملاً تمام چیزی است که به آن فکر می کنید. مهم نیست که چقدر در این افکار غرق شده اید هنوز هم راه نجات وجود دارد.

با درمان، خودیاری و حمایت اطرافیان، می‌توانید این بی‌اشتهایی خودویرانگر را بشکنید، بدن خود را بپذیرید و سلامت و اعتماد به نفس خود را بازیابید.

تست بی اشتهایی عصبی
به سوالات زیر پاسخ دهید، پاسخ های مثبت نشان دهنده ابتلا شما به بی اشتهایی عصبی می باشد.

آیا اغلب مواقع بی اشتها هستید؟
آیا با وجود اینکه مردم به شما می گویند چاق نیستید احساس می کنید چاق هستید؟
آیا از افزایش وزن می ترسید؟
آیا در مورد میزان غذا خوردن خود دروغ می گویید یا عادات غذایی خود را از دیگران پنهان می کنید؟
آیا دوستان یا خانواده شما نگران کاهش وزن، عادات غذایی یا ظاهر شما هستند؟
آیا زمانی که احساس ناراحتی یا ناراحتی می کنید رژیم می گیرید، ورزش اجباری می کنید، یا پاکسازی می کنید؟
آیا وقتی بدون غذا، ورزش بیش از حد می کنید احساس قدرت یا کنترل می‌کنید؟
آیا ارزش خود را بر اساس وزن یا اندازه بدن خود قرار می دهید؟
آیا دوست ندارید تصویر خود را در آینه نگاه کنید زیرا احساس بدی به شما می دهد؟
آیا بیش تر روز به وعده های غذایی فکر می کنید؟
علائم و نشانه های بی اشتهایی
در حالی که افراد مبتلا به بی اشتهایی اغلب عادات مختلفی از خود نشان می دهند اما در بیش تر مواقع این عادات را مخفی می کنند. این امر باعث می شود که افراد خانواده و اطرافیان به سختی این بیماری را تشخیص دهند.

ممکن است فرد در مراحل ابتدایی مشکل خود را انکار کند یا آن را طبیعی بداند اما به مرور خانواده متوجه می شوند که فرد در چه شرایط خطرناکی قرار دارد. اگر احساس می کنید که غذا خوردن کنترل شما را به دست گرفته است باید هرچه سریع تر به مشاور مراجعه کنید.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-بی اشتهایی عصبی

آموزش به دانش آموزان بیش فعال و بیش‌فعالی نقش مهمی را دارد.

تا به حال با اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی در کلاس درس برخورد کرده‌اید؟ این نکات به معلمان در غلبه بر چالش‌های رایج کمک کرده و به بچه‌های مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی کمک می کند تا در مدرسه موفق شوند.

دانش آموزان بیش فعال و چالش های کلاس درس
اگر معلم هستید، این بچه‌ها را می‌شناسید: کسی که از پنجره به بیرون خیره می‌شود و حرکت پرنده ها را از درس جذاب تر می داند. کسی که نمی تواند روی صندلی بنشیند.

دانش آموزان بیش فعال و چالش های کلاس درس

کسی که به این سوال که “کدام رود نقش مهمی در توسعه تمدن مصر باستان داشته است؟” جواب می‌دهد «خانم موهایت را رنگ می کنی؟»

دانش‌آموزانی که علائم بارز اختلال کمبود توجه و بیش فعالی مانند بی‌توجهی، بیش‌فعالی و تکانشگری را نشان می‌دهند، می‌توانند ناامیدکننده یا خسته کننده باشند.

می‌دانید که آن ها باهوش هستند، اما به نظر می‌رسد که نمی‌توانند روی مطالبی که شما برای ارائه آن ها سخت کار می‌کنید تمرکز کنند. بعلاوه، رفتار آن ها زمان را تلف و کل کلاس را مختل می کند.

نکاتی در مورد دانش آموزان بیش فعال
با صحبت کردن خارج از نوبت یا حرکت در کلاس درس، توجه را طلب کنند.
در دنبال کردن مراحل مشکل داشته باشند، به خصوص زمانی که مراحل یک فهرست باشند، و نیاز باشد که به ترتیب در هر مرحله یک عملیات انجام دهند، مانند تقسیم طولانی یا حل معادلات.
اغلب فراموش می کنند که تکالیف را یادداشت کنند، آن ها را انجام دهند یا کارهای تکمیل شده را به مدرسه بیاورند.
اغلب از کنترل حرکات خود ناتوان هستند، که باعث می شود یادداشت‌برداری را برایشان دشوار شود.
با پروژه های بلندمدت که در آن ها نظارت مستقیمی وجود ندارد مشکل دارند.
در طول کار گروهی مسئولیت خود را انجام نمی دهند و حتی ممکن است گروهی را از انجام وظیفه خود باز دارند.
به این فکر کنید که محیط مدرسه چه کاری را از کودکان می خواهد انجام دهند: آرام بنشین، آرام گوش کن توجه کن، برنامۀ کلاس را دنبال کن، تمرکز کن.
این ها همان کارهایی است که بچه‌های مبتلا به اختلال بیش‌فعالی کمبود توجه (ADD) برای انجام آن ها مشکل دارند، نه به این دلیل که آن ها مایل نیستند، بلکه به این دلیل که مغزشان به آن ها اجازه نمی‌دهد. بنابراین آموزش دادن به آن ها آسان نیست.

کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی اغلب بهای مشکلات خود را با نمرات پایین، سرزنش و تنبیه، مسخره شدن توسط همسالان خود و عزت نفس پایین می پردازند.

در همین حال، شما به عنوان معلم، احساس گناه می کنید زیرا نمی توانید به کودک مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی توجه لازم را بکنید.

ترفندهایی وجود دارد که می‌توانید برای کمک به تمرکز دانش‌آموزان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی از آن ها استفاده کنید تا با موفقیت و بدون ایجاد اختلال در یادگیری کودکان دیگر بر چالش‌های یادگیری آن ها غلبه کنید.

مشاوره تلفنی کودک
مشاوره تلفنی کودک
آنچه معلمان می توانند برای کمک به کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی انجام دهند
چگونه می توان به بچه ای که آرام نمی گیرد و گوش نمی دهد یاد داد؟ پاسخ: با حوصله، خلاقیت و ثبات فراوان. به عنوان یک معلم، نقش شما ارزیابی نیازها و نقاط قوت فردی هر کودک است. سپس می‌توانید تدابیری ایجاد کنید که به تمرکز دانش‌آموزان بیش‌فعال کمک می‌کند.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-آموزش حرفه ای با دانش آموزان بیش فعال و اختلال کمبود توجه

نکاتی برای والدین فرزندان بیش فعال و اختلال کم که سبب بهبود زندگی آن ها می شود.

آیا فرزند شما اختلال کم توجهی و بیش فعالی دارد؟ در این مقاله یاد می گیرید که برای مدیریت رفتار آن ها و مقابله با چالش های رایج اختلال کم توجهی و بیش فعالی چه کار هایی می توانید انجام دهید.

کمک به والدین فرزندان بیش فعال
کمک به والدین فرزندان بیش فعال

زندگی با یک کودک یا نوجوان مبتلا به اختلال بیش فعالی و کمبود توجه (ADD) می تواند خسته کننده و حتی طاقت فرسا باشد.

اما به عنوان والدین می‌توانید به فرزندتان کمک کنید تا بر چالش‌های روزانه غلبه کند، انرژی خود را به عرصه‌های مثبت هدایت کند و آرامش بیشتری را به خانواده‌تان بیاورید و هر چه زودتر و مداوم‌تر به مشکلات فرزندتان بپردازید، شانس بیشتری برای موفقیت در زندگی خواهد داشت.

کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی عموماً دارای نقص هایی در عملکرد اجرایی نیز هستند: توانایی فکر کردن، برنامه ریزی از قبل، سازماندهی، کنترل تکانه ها و تکمیل وظایف.

این بدان معناست که شما در فرایندی که فرزندتان به تدریج مهارت های اجرایی خود را به دست می آورد، باید مسئولیت اجرایی را بر عهده بگیرید و راهنمایی های بیشتری ارائه دهید.

اگرچه علائم اختلال کم توجهی و بیش فعالی نمی تواند چیزی جز خشم در شما برانگیزد، اما مهم است که به یاد داشته باشید کودکی که شما را نادیده می گیرد، آزار می دهد یا شما را خجالت می‌دهد، عمداً این کارها را انجام نمی دهد.

کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی، می‌خواهند ساکت بنشینند، می خواهند اتاق های خود را مرتب و منظم کنند، می‌خواهند هر کاری که والدینشان می‌گویند انجام دهند، اما نمی‌دانند چگونه باید این کارها را انجام دهند.

اگر در نظر داشته باشید که بیش فعالی به همان اندازۀ شما کودکتان را هم ناامید می‌کند، عکس‌العمل به روشهای مثبت و حمایتی بسیار آسان تر خواهد بود.

با صبر، شفقت و حمایت فراوان، می توانید اختلال کم توجهی و بیش فعالی دوران کودکی را مدیریت کنید و در عین حال از یک خانه پایدار و شاد لذت ببرید.

خانواده و والدین فرزندان بیش فعال
قبل از اینکه بتوانید فرزند مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی را به طور موفقیت آمیزی کنترل کنید، درک تأثیر علائم فرزندتان بر خانواده به عنوان یک کل ضروری است.

کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی رفتارهای زیادی از خود نشان می دهند که می تواند زندگی خانوادگی را مختل کند. آن ها اغلب دستورات والدین را نمی شنوند، بنابراین از آن ها اطاعت نمی کنند.

آن ها بی نظم هستند، به راحتی حواسشان پرت می شود و سایر اعضای خانواده را منتظر نگه می دارند. یا کارهایی را شروع کرده و سپس فراموش می‌کنند که آن ها را به پایان برسانند، چه رسد به اینکه بعد از انجام جای آن ها را تمیز کنند.

کودکانی که مشکلات تکانشگری دارند، اغلب مکالمات را قطع می‌کنند، در زمان های نامناسب توجه می‌خواهند، و قبل از اینکه فکر کنند صحبت می‌کنند و چیزهای عجیب یا شرم‌آور می‌گویند. اغلب به سختی می توان آن ها را به رختخواب برد و خواباند.

کودکان بیش فعال ممکن است خانه را بهم بریزند یا حتی خود را در معرض خطر فیزیکی قرار دهند.

کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی
به دلیل این رفتارها، خواهر و برادر کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی با چالشهایی روبرو هستند. نیازهای آن ها اغلب کمتر از نیازهای کودک مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی مورد توجه قرار می گیرد.

ممکن است وقتی اشتباه می کنند با شدت بیشتری مورد سرزنش قرار گیرند و موفقیت هایشان کمتر مورد تحسین قرار گیرد یا بدیهی انگاشته شود.

آن ها ممکن است به عنوان دستیار والدین به حساب آیند و اگر خواهر یا برادر مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی تحت نظارت آن ها رفتار نادرست داشته باشد، سرزنش شوند.

در نتیجه، ممکن است عشق خود را به برادر یا خواهر مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی به حسادت و کینه ختم شود.

الزام نظارت بر کودک مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی می تواند از نظر جسمی و ذهنی خسته کننده باشد. ناتوانی کودک شما در “گوش دادن” می تواند منجر به ناامیدی و آن ناامیدی تبدیل به خشم شود که به دنبال آن باعث احساس گناه در مورد عصبانی شدن از کودک می شود.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-حتما والدین فرزندان بیش فعال و اختلال کم توجهی بخوانند

نشانه ها و راه های درمان اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در بزرگسالان چیست؟

اختلال کمبود توجه و بیش فعالی فقط مشکل دوران کودکی نیست. بیاموزید که علائم و نشانه‌های اختلال کمبود توجه و بیش فعالی بزرگسالان چگونه به نظر می رسند و چه کاری می توانید در مورد آن انجام دهید.

درک اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در بزرگسالان
زندگی می تواند یک روند متعادل کننده برای هر شخصی باشد، اما اگر خود را دائما دیر، بی نظم، فراموشکار، و تحت فشار مسئولیت های خود می بینید، ممکن است به اختلال نقص توجه و بیش فعالی مبتلا باشید که به عنوان ADD شناخته می شد.

اختلال کمبود توجه و بیش فعالی بسیاری از بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می دهد. طیف گسترده ای از علائم ناامید کننده آن می تواند مانع همه چیز از روابط تا حرفه شما شود.

در حالی که دانشمندان دقیقاً مطمئن نیستند که چه چیزی باعث اختلال کمبود توجه و بیش فعالی می شود، آندها گمان می کنند که ریشه ی این اختلال از آمیزه ای از ژن ها، محیط و تفاوت های جزئی در نحوه اتصال مغز سرچشمه میگیرد.

اگر تشخیص داده شد که شما مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی یا ADD در دوران کودکی هستید، این احتمال وجود دارد که حداقل برخی از علائم را تا بزرگسالی منتقل کرده باشید.

اما حتی اگر هرگز در کودکی تشخیص داده نشدید، البته این بدین معنا نیست که اختلال کمبود توجه و بیش فعالی نمی تواند شما را به عنوان یک بزرگسال تحت تاثیر قرار دهد.

اختلال کمبود توجه و بیش فعالی اغلب در طول دوران کودکی ناشناخته می ماند. به ویژه در گذشته چنین بود، زیرا در آن زمان که افراد کمتری از آن آگاه بودند. خانواده، معلمان یا دیگران ممکن است به جای تشخیص علائم و شناسایی مشکل واقعی، فرد را رویاپرداز، مسخره، سست، مشکل ساز یا فقط یک دانش آموز بد خطاب می کردند.

متناوباً، ممکن است در دوران جوانی توانسته باشید علائم اختلال کمبود توجه و بیش فعالی را مهار کنید، اما با افزایش مسئولیت‌هایتان در بزرگسالی، با مشکلاتی مواجه شدید. مسئولیت های بیش تری داشته باشید، دنبال کردن شغل، تشکیل خانواده، اداره خانه، تمرکز و حفظ موقعیت ها سخت تر می شود.

این می تواند برای هر کسی چالش برانگیز باشد، اما اگر شما اختلال کمبود توجه و بیش فعالی دارید، ممکن است این کار کاملا غیرممکن به نظر برسد.

خبر خوب این است که مهم نیست چقدر طاقت فرسا باشد، چالش های اختلال کمبود توجه قابل شکست هستند. با آموزش، حمایت و کمی خلاقیت، می توانید یاد بگیرید که علائم اختلال کمبود توجه و بیش فعالی بزرگسالان را مدیریت و حتی برخی از نقاط ضعف خود را به نقاط قوت تبدیل کنید.

برای شکست دادن مشکلات اختلال کمبود توجه و بیش فعالی بزرگسالان و شروع به موفقیت در شرایط خود، هرگز دیر نیست.

باورهای غلط و حقایق در مورد اختلال کمبود توجه در بزرگسالان
باور غلط: اختلال کمبود توجه و بیش فعالی فقط فقدان اراده است.

افراد مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی روی چیزهایی تمرکز می کنند که برایشان جالب است. اگر واقعاً می خواستند می توانستند روی هر کار دیگری تمرکز کنند.

واقعیت: اختلال کمبود توجه و بیش فعالی بسیار شبیه یک مشکل اراده است، اما اینطور نیست. این اساسا یک مشکل شیمیایی در سیستم مدیریت مغز است.

باور غلط: افراد مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی هرگز نمی توانند توجه کنند.

واقعیت: افراد مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی اغلب می توانند روی فعالیت هایی که از آن لذت می برند تمرکز کنند. اما مهم نیست که چقدر تلاش می کنند، زمانی که کار در حال انجام خسته کننده یا تکراری است، در حفظ تمرکز مشکل دارند.

باور غلط: همه افراد علائم اختلال کمبود توجه و بیش فعالی را دارند و هر کسی با هوش کافی می تواند بر این مشکلات غلبه کند.

واقعیت: بیش فعالی بر افراد در تمام سطوح هوش تأثیر می گذارد. و اگر چه همه گاهی اوقات علائم اختلال کمبود توجه و بیش فعالی را دارند، تنها کسانی که دارای اختلالات مزمن ناشی از این علائم هستند، دارای اختلال کمبود توجه و بیش فعالی تشخیص داده می‌شوند.

باور غلط: کسی نمی تواند اختلال کمبود توجه و بیش فعالی داشته باشد و همچنین افسردگی، اضطراب یا سایر مشکلات روانپزشکی داشته باشد.

واقعیت: احتمال ابتلا به اختلال روانپزشکی یا یادگیری در فرد مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی شش برابر بیشتر از سایر افراد است. اختلال کمبود توجه و بیش فعالی معمولاً با سایر اختلالات همپوشانی دارد.

باور غلط: تا زمانی که در کودکی اختلال کمبود توجه و بیش فعالی یا ADD تشخیص داده نشده باشد، نمی‌توانید در بزرگسالی به آن مبتلا شوید.

واقعیت: بسیاری از بزرگسالان در تمام زندگی خود با علائم ناشناخته اختلال کمبود توجه و بیش فعالی دست و پنجه نرم می کنند. آن ها کمکی دریافت نکرده‌اند زیرا تصور می‌کردند که مشکلات مزمن آن ها، مانند افسردگی یا اضطراب، ناشی از سایر اختلالات است که به درمان معمول پاسخ نمی‌دهند.

علائم و نشانه های اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در بزرگسالان
در بزرگسالان، اختلال کمبود توجه اغلب کاملاً متفاوت از کودکان به نظر می رسد و علائم آن برای هر فردی منحصر به فرد است. دسته های زیر علائم رایج اختلال کمبود توجه و بیش فعالی بزرگسالان را برجسته می کند. تمام تلاش خود را برای شناسایی مناطقی که در آن مشکل دارید انجام دهید.

هنگامی که مشکل‌سازترین علائم خود را مشخص کردید، می‌توانید تدابیری برای مقابله با آن ها انجام دهید.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در بزرگسالان

اعتیاد جنسی، از علائم تا درمان اعتیاد به رابطه جنسی

افرادی که اعتیاد به رابطه جنسی دارند گرفتار اعتیاد جنسی شده اند این اعتیاد یک حالت وسواسی برای درگیری در فعالیت های جنسی به خصوص دخول می باشد.

اعتیاد جنسی

بر اساس نظریه برخی از روانشناسان اعتیاد جنسی یکی از بیماری ها و اختلالات جنسی می باشد که به عنوان پیش فعالی جنسی شناخته می شود. افرادی که در کنترل رفتار، انگیزه و افکار جنسی شان با مشکلاتی رو به رو هستند را می تواند در گروه اعتیاد جنسی قرار داد.

در صورتی که درگیر اعتیاد جنسی شده این مقاله را از دست ندهید. زیرا در مورد اعتیاد جنسی، راه های تشخیص و درمان آن توضیحاتی ارائه شده است که مطالعه آن می تواند برای شما بسیار مفید باشد.

اعتیاد به رابطه جنسی در مقابل اعتیاد به رابطه جنسی
اعتیاد به رابطه جنسی یکی از انواع اختلالات جنسی می باشد که فشار روانی بسیاری بر روی فرد قرار می دهد به طوری که افرادی که به این مشکل دچار می شوند درگیر مسائل جنسی هستند و مشغولیت های ذهنی بسیاری در این خصوص دارند.

این افراد زمانی که شریک جنسی ندارند دچار تنش و بی قراری می شوند و بعد از رابطه جنسی به طور موقتی آرامش و رضایت را تجربه می کنند.

اما به طور کلی مشغولیت ذهنی آن ها بسیار زیاد است و به همین دلیل رابطه جنسی آن ها همواره با احساسات ناخوشایندی از جمله اضطراب و احساس گناه می باشد.

توجه داشته باشید که اعتیاد به رابطه جنسی با اعتیاد به پورنوگرافی متفاوت می باشد. زمانی که فرد درگیر پورنوگرافی می شود به دیدن فیلم های جنسی معتاد می شود و به طور معمول نیازش را از طریق خودارضایی رفع می کنند.

اعتیاد به دیدن این فیلم ها ممکن است زمینه اعتیاد به رابطه جنسی را فراهم کند اما صددرصد به آن نمی انجامد.

در صورتی که فیلم های جنسی به صورت بیمارگون مشاهده شود بیش از هر چیز باعث ایجاد تصورات غلط از رابطه جنسی به کژکاری جنسی می شود و در واقع عملکرد جنسی فرد را تحت تاثیر قرار داده و مشکلاتی را به وجود می آورد.

انواع رفتارهای مختلف مرتبط با اعتیاد جنسی
فردی که به این اختلال مبتلا است ممکن است همه یا برخی از علائم زیر را از خود نشان دهد:

اعتیاد جنسی یا مشغولیت فکری زیاد در مورد رابطه جنسی باعث به وجود آمدن رفتارهای گوناگونی در فرد می شود، که از آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

شریک های جنسی متعددی را برای خود فراهم می کند و سعی می کند به طور اجباری با آن ها رابطه جنسی را تجربه کند.
تمایل زیادی به فیلم های جنسی دارد و به صورت وسواسی و بیمار گون آن ها را مشاهده می کند.
اعتیاد پیدا کردن به خودارضایی
درگیر شدن در انحرافات جنسی که به عنوان اختلالات پارافیلیک شناخته می شوند.
اختلالات پارافیلیک و اعتیاد جنسی
مبتلا بودن به اعتیاد جنسی می تواند باعث به وجود آمدن اختلالات پارافیلیک یا همان انحرافات جنسی شود و به صورت رفتارهای جنسی ناهنجار خود را نشان دهد. از جمله این رفتارها می توان به موارد زیر اشاره نمود.

انحرافات مرتبط با تحریک جنسی
در صورتی که فرد درگیر اعتیاد جنسی می شود به هر طریقی می خواهد تحریک جنسی را به دست آورده و در فرآیند رابطه جنسی درگیر شود. این امر می تواند در قالب رفتارهای نامناسب نشان داده شود که برخی از آن ها عبرت اند از : چشم چرانی، نمایشگری و مالش دوستی.

نمایشگری وضعیتی است که در آن فرد بدون آن که رضایت طرف مقابل را کسب کند اندام جنسی خود را به او نشان می دهد و باعث احساس انزجار، ترس و وحشت در طرف مقابل می شود.

هم چنین در مالش دوستی هم فرد برای این که به تحریک جنسی دست یابد بدون کسب رضایت فرد بدن آن ها به خصوص اندام جنسی شان را لمس می کند و باعث عصبانیت و ناراحتی آن ها می شود. امروزه این انحرافات به عنوان آزار جنسی شناخته می شوند.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-اعتیاد جنسی