مرکز مشاوره خانواده مهربانانه

دعوای والدین یکی از چالش‌های مهمی است که می‌تواند بر زندگی کودکان تأثیر منفی بگذارد. کودکان از والدین خود به عنوان منبع اصلی امنیت و حمایت عاطفی یاد می‌کنند. زمانی که والدین با یکدیگر دعوا می‌کنند، این احساس امنیت و حمایت از بین می‌رود و کودک دچار احساسات منفی مانند ترس، اضطراب، خشم و ناامیدی می‌شود.

در دعوای والدین اغلب فرزندان بازنده هستند. این مقاله تأثیر خطرناک دعوای والدین بر کودکان را بررسی می‌کند و نکاتی را برای مدیریت سازنده دعوا ارائه می‌کند. فرزندپروری یک مهارت است. ما این مهارت را با روش‌های مختلف مانند الگوبرداری از سبک فرزندپروری والدین خود، تماشای والدین دیگر و اطلاعات سایر منابع رسمی و غیررسمی توسعه می‌دهیم.

مغز انسان به گونه ای طراحی شده است که تشخیص درست از نادرست در حالت عصبانیت برای ما دشوار است. این وضعیت زمانی پیش می‌آید که والدینی که درگیر دعوا هستند قادر به درک تأثیر اعمالشان بر فرزندانشان نیستند.

گاهی اوقات ممکن است والدین برای حل تعارضات خود مشکل پیدا کنند. در چنین مواقعی می توانند از متخصصان کمک بگیرند و آرامش را در خانه تضمین کنند. زیرا، محیط خانه منفی بر وضعیت عاطفی کودکان تأثیر می گذارد. برای صحبت با برترین متخصص خانواده می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

تاثیر دعوای والدین بر کودکان
ذهن در دوران نوزادی و اوایل کودکی به تعامل بین مراقبین حساس است. والدین با درگیر شدن در یک مشاجره پس از عشق و محبت به فرزندان خود، اطلاعات ضد و نقیضی برای آن ها ارسال می کنند.

دعوای والدین می‌تواند تأثیرات مخربی بر جنبه‌های مختلف زندگی کودکان داشته باشد، از جمله:

سلامت روان: کودکانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی، اختلالات خواب، پرخاشگری و اختلالات رفتاری هستند.
رشد عاطفی: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است احساس کنند که مقصر هستند یا که آنها باعث این دعواها می‌شوند. این احساسات می‌تواند منجر به احساس گناه، شرم، ناامنی و اعتماد به نفس پایین در کودک شود.
روابط اجتماعی: کودکانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، ممکن است در برقراری روابط اجتماعی با دیگران دچار مشکل شوند. آنها ممکن است از برقراری ارتباط با دیگران اجتناب کنند یا در روابط خود دچار مشکل شوند.
پیشنهاد مشاور: پرخاشگری کودکان در سنین مختلف

دعوای والدین

تحصیلات: کودکانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، ممکن است در مدرسه دچار مشکل شوند. آنها ممکن است تمرکز خود را از دست بدهند، در انجام تکالیف خود دچار مشکل شوند و نمرات خود را کاهش دهند.
ثابت شده است که دعوای والدین از نظر روانی برای کودکان مخرب است. دعوای طولانی مدت والدین می تواند منجر به اعتماد به نفس پایین، احساس تنهایی، افسردگی، اضطراب، استرس، خواب و مشکلات یادگیری شود.
وقتی شدت مشاجره افزایش می یابد، کودکان احساس ناامنی و ترس می کنند. در نتیجه، آنها تمایل دارند بیشتر اوقات هوشیار بمانند، که مانع از تمرکز آنها بر روی مدرسه و فعالیت های همسالان می شود.
کودکانی که شاهد درگیری های درون خانواده خود هستند، درگیری های روانی خود را به شکل شکایات جسمی مکرر نشان می دهند. اینها بچه هایی هستند که معمولاً از ” شکمم درد می کند!” شکایات رایج این گونه کودکان شامل سردرد، درد عضلانی، معده درد، سرماخوردگی و حساسیت های پوستی، کمبود وزن یا اضافه وزن است.
کاهش تأثیر دعوای والدین بر کودکان
اهمیت پیوند بین همسران برای تقویت احساس امنیت در کودکان. درگیری‌های آشکار خانوادگی، پرخاشگری مکرر، طغیان خشم و اختلال در روابط خانوادگی تأثیرات مخرب بلندمدتی بر سلامت جسمی و روانی کودکان دارند.

اگر شما در حال حاضر با دعوای والدین خود دست و پنجه نرم می‌کنید، می‌توانید با انجام اقدامات زیر تأثیر این دعواها را بر کودکان خود کاهش دهید:

دعواهای خود را در حضور کودکان انجام ندهید. اگر نمی‌توانید از دعوا کردن خودداری کنید، سعی کنید این دعواها را در مکانی خارج از دسترس کودکان انجام دهید.

در مورد دعوای خود با کودکان صحبت نکنید. کودکان نمی‌توانند درک کنند که دعوای والدین آنها به خاطر آنها نیست. صحبت کردن در مورد دعوای خود با کودکان ممکن است باعث ایجاد احساس گناه و ناامنی در آنها شود.
به کودکان خود اطمینان دهید که آنها دوست‌داشتنی و مورد حمایت هستند. به کودکان خود بگویید که آنها مقصر دعوای والدین خود نیستند و که شما آنها را دوست دارید.
از کمک متخصصان استفاده کنید. اگر نمی‌توانید دعوای خود را مدیریت کنید، از کمک متخصصان مانند مشاوران خانواده یا روان‌شناسان استفاده کنید.
دعوای والدین یک مشکل جدی است که می‌تواند تأثیرات مخربی بر کودکان داشته باشد. اگر شما در حال حاضر با دعوای والدین خود دست و پنجه نرم می‌کنید، اقدامات لازم را برای کاهش تأثیر این دعواها بر کودکان خود انجام دهید.

منبع:کانون مشاوران ایران-دعوای والدین ✔️ تاثیرات وحشتناکی که نمی دانید

بازگشت به مدرسه می تواند هم برای دانش آموزان و هم برای والدین یک چالش باشد. بعد از یک تابستان طولانی، ممکن است سخت باشد که دوباره به روال مدرسه برگردیم. با این حال، با کمی برنامه ریزی و آماده سازی، می توانید یک شروع موفق داشته باشید.

در اینجا چند نکته برای بازگشت به مدرسه آورده شده است:

از قبل برای کلاس های خود آماده شوید. قبل از شروع مدرسه، فهرستی از کلاس های خود و منابع مورد نیاز خود را تهیه کنید. این به شما کمک می کند تا از همگام بودن با مطالب عقب نمانید.
یک برنامه منظم برای خود تعیین کنید. تعیین یک برنامه منظم برای مطالعه و انجام تکالیف به شما کمک می کند تا بر روی کار خود تمرکز کنید.
با معلمان خود ارتباط برقرار کنید. اگر در مورد چیزی مشکل دارید، با معلم خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا بر مشکل غلبه کنید.
با دوستان و خانواده خود ارتباط برقرار کنید. صحبت با دوستان و خانواده می تواند به شما کمک کند تا از نظر عاطفی حمایت شوید.

بازگشت به مدرسه
کودکانی که برای اولین بار می خواهند وارد مدرسه شوند و یا کودکانی که می خواهند به مدرسه ی جدیدی وارد شوند باید خود را با شرایط جدیدی سازگار کنند، حتی رفتن به کلاس بالاتر نیز برای کودک مسائلی را پیش رو دارد مانند روبرو شدن با سطح تحصیلی بالاتر و درس های علمی تر، معلم جدید، و یک دایره ی اجتماعی متغیر. خبر خوب این است که با مقداری آماده سازی و سازماندهی می توانید بازگشت به مدرسه را برای کودکتان لذت بخش کنید و اولین هفته ی تحصیلی را برای خودتان و فرزندتان آسان تر سازید.در ادامه چند راه برای آسان کردن این مسئله آمده است:

پیشنهاد مشاور: اضطراب جدایی در مهد کودک ✔️۱۳ راهکارهای روانشناسی

۱. از اینکه کودکتان با مدرسه اش آشناست اطمینان حاصل کنید
اگر کودکتان سال قبل نیز در همین مدرسه بوده است این خیلی خوب است ولی باید خود را برای بازگشت به مدرسه آماده کنید ! شما تنها لازم است تغییراتی را که امسال اتفاق می افتد را برای کودکتان توضیح دهید. «حالا تو اولین سطح تحصیلی ات را شروع می کنی، تو باید در زمین بازی بچه ها بازی کنی، و با بچه های دیگر در سالن ناهار خوری غذا بخوری.» «حالا تو سال سومی هستی، تو هر روز باید تکالیفت را انجام بدهی.» «حالا تو وارد دوره ی راهنمایی شده ای، تو خودت باید به مدرسه بروی. نیاز است که با هم رد شدن از خیابان را تمرین کنیم.»

ولی اگر این اولین سال تحصیلی کودکتان باشد، پس لازم است که شما با کودکتان به انجا سر بزنید. حتی اگر این آشناسازی ابتدایی یک روز قبل از شروع مدرسه باشد، به مدرسه بروید و با محیط آن آشنا شوید. اگر می توانید وارد زمین بازی شوید، این یک مزیت است که کودکتان را با آنجا آشنا کنید. و اگر نمی توانید وارد زمین بازی شوید از پشت حصار زمین را به او نشان دهید و او را نسبت به آن هیجان زده کنید.

۲- از هر فرصتی برای آشنایی بیشتر کودک استفاده کنید
بسیاری از مدارس برای کودکانی که اولین بار وارد آن مدرسه می شود موقعیت هایی را تدارک می بینند که کودک بتواند با آنجا آشنا شود. اگر مدرسه برنامه ی خاصی برای این منظور ندارد، از آنها بخواهید که یک روز شما و کودکتان قبل از شروع مدرسه به آنجا بروید و با معلم جدید ملاقات داشته باشید. معلم ها قبل از شروع مدرسه مشغول آماده کردن اتاقشان هستند، ولی هر معلم باتجربه ای از ملاقات با یک دانش اموز جدید و به وجود آوردن احساس خوب در دانش آموز خوشحال می شود، معلم ها می دانند که باید به دانش آموزانشان برای شروع سال تحصیلی جدید کمک کنند.

۳- کاری کنید که کودک راحت تر با معلمش ارتباط برقرار کند
همه ی کودکان نیاز دارند که از ارتباط با معلمشان در کلاس درس احساس راحتی کنند. تا زمانی که این مشکل حل نشود کودک برای یادگیری آماده گی ندارد. معلمهای با تجربه این مسئله را می دانند و شرایطی را مهیا می کنند که دانش آموز از نظر احساسی برای شروع سال تحصیلی جدید آماده گی لازم را به دست بیاورد. قطعا، اگر شما شرایطی را فراهم کنید که کودک با معلم بیشتر آشنا شود، هر کاری که می توانید در این زمینه انجام دهید: راه های زیادی برای اینکه کودکتان بتواند معلمی را که قبلا ندیده را بشناسد و این احساس در او به وجود آید که او را می شناسد.

اگر شما متوجه شدید که کودکتان در اولین روز مدرسه نمی تواند با معلمش ارتباط برقرار کند، سعی کنید بلافاصله بین کودکتان و معلمش ارتباط برقرار کنید. فقط به معلم توضیح دهید که کودکتان قبل از شروع مدرسه هیجان زده بود ولی حالا به نظر می رسد که هنوز نتوانسته با این مسئله کنار بیاید. شما امیدوار هستید که معلم بتواند شرایط ویژه ای را برای برقراری ارتباط با کودکتان به وجود بیاورد و احساسی در کودک به وجود بیاید که انگار در خانه است.

اضطراب جدایی در روز اول مدرسه
۴- اسان کردن برقراری ارتباط فرزندتان با بچه های دیگر در مدرسه
کودکان همیشه در مورد معلم جدیدشان مضطرب هستند، ولی در صورتی که آنها دیگر همکلاسی هایشان را بشناسند، آنها احساس راحتی بیشتری می کنند. اگر شما تازه وارد شهری شده اید، سعی کنید با دیگر کودکان که در همسایگی شما هستند آشنا شوید. اغلب مدارس مایلند که آشنایی بیشتری به وجود بیاورند، سعی کنید که قبل از شروع مدرسه کودکتان با دیگر دانش آموزان ارتباط برقرار کند و با آنها آشنا شود.

۵- خداحافظی کردن را با کودکتان تمرین کنید.
برای بسیاری از کودکان، بزرگترین چالش این است که از شما جدا شوند. با به وجود آوردن شرایطی سعی کنید که به صورت منظم و کوتاه از کودکتان جدا شوید که این شرایط بتواند تمرینی برای جدایی شما از کودکتان باشد.

شما ممکن است به کودکتان چیزی بدهید که آن را نگه دارد چیزی که شما را به یاد او می اندازد، مانند یک شکل قلب که بر روی آن کلمه ی عشق نوشته شده است، دستمالتان، یا تکه سنگ کوچکی شما با یکدیگر در ساحل پیدا کرده اید، چیزی که او بتواند در جیبش بگذارد و با خودش ببرد و زمانی که بر می گردد آن را به شما پس دهد. بیشتر کودکان دوست دارند که در کیفشان عکسی از خانواده داشته باشند

۶- از مدرسه بخواهید که به شما و کودکتان اجازه دهد که داخل کلاس شوید
مشخص کنید که چه مقدار از زمان می توانید در آنجا بمانید. اگر متوجه شدید که بازگشت به مدرسه برای کودکتان دشوار است با معلمش ملاقات داشته باشید و با همدیگر برنامه ای را تدارک ببینید که جدا شدن از شما برای اولین هفته ی مدرسه برای او سخت نباشد.شاید شما باید هر روز صبح یک داستان برای کودکتان بخوانید و سپس او را به معلم بسپارید و از کودکتان خداحافظی کنید بنابراین معلم می تواند شرایطی را به وجود اورد که کودک احساس راحتی بیشتری داشته باشد.

۷- شروع به صحبت کردن در مورد کلاس بالاتر و یا سال تحصیلی جدید کنید.
بهترین کار انتخاب کتاب هایی است که به کلاس او مربوط می شود. کتابخانه یا معلم می توانند در این مورد به شما کمک کنند. کودکتان را در مورد چیزی که باید انتظار را داشته باشد هیجان زده کنید، که شامل خوراکی، زمین بازی، خواندن، کامپیوترها، آواز خواندن و هنر می شود. اگر شما کودکان دیگری را که با او همکلاسی هستند و یا اینکه به همان مدرسه می روند را می شناسید مطمئن شوید که او با آنها را ببیند یا با آنها بازی کند. خاطرات خوب خودتان را در مدرسه برای کودکتان تعریف کنید.

پیشنهاد مشاور: ۱۱ دلایل گریه کودک | تمامی دلایل را پیش از خطر بررسی کنید

۸- اگر یک خواهر یا برادر کوچکتر در خانه با شماست
اگر خواهر یا برادر کوچکتر کودکتان در خانه با شماست، اطمینان حاصل کنید که کودکتان بداند که چقدر خانه بدون او کسل کننده است و چقدر نسبت به او حسودی می کند که نمی تواند مانند یک بچه ی بزرگ به مدرسه برود. هر روز بعد از مدرسه شما ساعات بخصوصی را با فرزند بزرگترتان صرف می کنید و خوراکی می خورید و در مورد روزش با او صحبت می کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-بازگشت به مدرسه ✔️ ۱۵ نکته طلایی

تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های شخصیتی است که می‌تواند تأثیر زیادی بر موفقیت فرد در زندگی داشته باشد. دخترهایی که اعتماد به‌ نفس دارند، معمولاً در مدرسه و دانشگاه عملکرد بهتری دارند، روابط اجتماعی سالم‌تری برقرار می‌کنند و در شغل خود موفق‌تر هستند. در این مقاله، به بررسی راه‌های تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس می‌پردازیم.

اهمیت تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس
اعتماد به نفس یک مهارت حیاتی است که می تواند در همه زمینه های زندگی مفید باشد. دختران با اعتماد به نفس، به احتمال زیاد:

در مدرسه و شغل خود موفق خواهند شد.
روابط سالم‌تری خواهند داشت.
عزت نفس سالم‌تری خواهند داشت.
از خود مراقبت خواهند کرد.
در برابر آسیب‌های عاطفی و جسمی مقاوم‌تر خواهند بود.
هنگام تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس، پیامی قدرتمند دریافت می کند: «تو ارزشمند و توانمند هستی.» این پیام می تواند به او کمک کند تا در برابر فشارهای اجتماعی مقاومت کند و در مسیری قرار بگیرد که او را به موفقیت می رساند.

تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس

چگونه اعتماد به نفس دخترم را بالا ببرم
همه ما دوست داریم دخترانمان با اعتماد به نفس و عزت نفس قوی بزرگ شوند. در ادامه بخوانید تا ببینید چگونه می توانید اعتماد به نفس دخترتان را تقویت کنید.

۱. عشق و حمایت بی‌قید و شرط
یکی از مهم‌ترین عواملی که در تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس نقش دارد، عشق و حمایت بی‌قید و شرط والدین است. دخترهایی که احساس می‌کنند والدینشان آنها را دوست دارند و به آنها باور دارند، بیشتر احتمال دارد که به توانایی‌های خود اعتماد داشته باشند.

برای نشان دادن عشق و حمایت خود به دخترتان، می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:

به او بگویید که او را دوست دارید و به او افتخار می‌کنید.
در فعالیت‌های او شرکت کنید و از او حمایت کنید.
به او گوش دهید و به نظرات او احترام بگذارید.
۲. تشویق و تحسین
تشویق و تحسین دخترتان می‌تواند کمک کند تا تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس بالا داشته باشید. وقتی دخترتان کاری را خوب انجام می‌دهد، به او بگویید که کارش را دوست دارید و از او تشکر کنید. این کار به او کمک می‌کند تا بداند که شما به او باور دارید و او را ارزشمند می‌دانید.

۳. کمک به دخترتان برای شناخت نقاط قوت خود
هر کس نقاط قوت و ضعفی دارد. مهم است که به دخترتان کمک کنید تا نقاط قوت خود را شناسایی کند و روی آنها تمرکز کند. وقتی دخترتان نقاط قوت خود را می‌شناسد، بیشتر احتمال دارد که به توانایی‌های خود اعتماد داشته باشد.

برای کمک به دخترتان برای شناخت نقاط قوت خود، می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:

از او بپرسید که در چه کارهایی مهارت دارد.
به او کمک کنید تا فعالیت‌هایی را پیدا کند که از انجام آنها لذت می‌برد.
به او نشان دهید که شما به توانایی‌های او باور دارید.
۴. آموزش مهارت‌های حل مسئله و مقابله با چالش‌ها
دخترانی که مهارت‌های حل مسئله و مقابله با چالش‌ها را دارند، بیشتر احتمال دارد که در برابر مشکلات و شکست‌ها مقاوم باشند. این مهارت‌ها به آنها کمک می‌کند تا از پس چالش‌های زندگی برآیند و اعتماد به‌ نفس خود را حفظ کنند.

برای آموزش مهارت‌های حل مسئله و مقابله با چالش‌ها به دخترتان، می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:

به او یاد دهید که چگونه مشکلات را شناسایی کند و راه‌حل‌های ممکن را پیدا کند.
به او کمک کنید تا با شکست‌ها کنار بیاید و از آنها درس بگیرد.
به او نشان دهید که شما به او باور دارید و می‌توانید از او حمایت کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس ✔️ ۱۱ نکته طلایی

بوسیدن نوزاد یک عمل محبت آمیز است که می تواند برای هر دو طرف لذت بخش باشد. با این حال، مهم است که از خطرات بالقوه بوسیدن نوزاد نیز آگاه باشید.

افراد به خصوص والدین بعد از این نوزادشان به دنیا می آید به طور غریزی دوست دارند او را در آغوش بکشند، نوازش کنند و ببوسند، اما برای بسیاری از پدر و مادر ها این سوال به وجود می آید که امکان دارد بوسیدن نوزاد ضررهایی برای او داشته باشد؟ آیا این کار در فرایند رشد کودک تاثیر دارد و به او کمک می کند؟

متخصصین کودک برقراری رابطه عاطفی صمیمانه با نوزاد از طریق اعمالی مانند نوازش کردن، بوسیدن برای رشد هیجانی او لازم و ضروری می دانند اما با این باید نکات بهداشتی رعایت شود تا سلامت نوزاد حفظ شود، در غیر این صورت احتمال دارد مضرات بوسیدن بیشتر از فواید آن باشد.

اگر به دنبال اطلاعات بیشتری در این زمینه هستید باید به مطالعه این مقاله بپردازید تا در مورد فواید و ضررهای بوسیدن اطلاعات لازم را به دست آورید.

بوسیدن نوزاد
بوسیدن یک نوع نوازش لمسی می باشد و نوزادی که متولد می شود آنقدر دوست داشتنی می باش که اطرافیان تمایل دارند او را ببوسند، به دلیل این که نوزاد از حساسیت بالایی برخوردار است باید تاثیرات مثبت و منفی این نوع نوازش ها را بدانیم. بوسیدن بر روی جسم و روح نوزاد تاثیرات بسیار عمیقی می گذارد و این تاثیرات می تواند موقتی، عمیق یا طولانی مدت باشد در ادامه این مقاله فواید کوتاه مدت و بلند مدت بوسیدن در ابعاد جسمانی و روانی را بیان می کنیم.

فواید کوتاه مدت: بوسیدن اگر به صورت لمس کوتاه مدت نوزاد، همراه با در آغوش کشیدن او باشد می تواند باعث کاهش سطح هورمون استرس کودک شود و زمانی که کودک بعد از بوسیدن ذوق زده می شود و خنده لحظه ای دارد نشان از احساس شادی و رضایت او می باشد و در این حالت دوپامین ( انتقال دهنده عصبی شادی) در بدن نوزاد افزایش می یابد. بر اساس تحقیقات پزشکی به اثبات رسیده است که بوسیدن نوزاد باعث ارتباط عاطفی عمیقی با او می شود که به تقویت دستگاه ایمنی بدن نوزاد کمک می کند و باعث می شود بدن وی در برابر بیماری ها مقاوم تر شود.
فواید بلند مدت: بوسیدن در دراز مدت باعث رشد هوش هیجانی نوزاد می شود، هوش هیجانی به معنی درک احساسات و ابراز همدلی با دیگران می باشد و به صورت اکتسابی به فرد منتقل داده می شود و وراثت سهم بسیار کمی در این قضیه دارد. بنابراین اطرافیان می توانند با ابراز کردن احساسات خود به کودک سهم به سزایی در رشد و پرورش هوش هیجانی او داشته باشند، هم چنین نوزادانی که مورد نوازش لمسی قرار گرفته اند در بزرگسالی به عارضه هایی که کودکان بی سرپرست و بد سرپرست دچار می شوند مبتلا نمی شوند.
به بوسیده شدن
میزان نیاز به بوسیده شدن در نوزادان مختلف متفاوت می باشد و این که کودک به چه میزان به بوسیده شدن نیاز دارد برای هر نوزاد تفاوت می کند، هر فرد به خصوص پدر و مادر به صورت غریزی متوجه می شوند که در کجا زیاده روی کرده اند و در کجا کم گذاشته اند ولی آنچه در بوسیدن ونوازش کردن مهم است متناسب بودن این عمل با نیاز کودک می باشد که باید به درستی تنظیم شود.

در بسیاری از اوقات به خاطر علایق خودمان و تخلیه شدن احساساتمان کودک را می بوسیم و اصلا در نظر نمی گیریم که فرزندمان چه احساسی دارد در حالی که باید بر اساس نیازش او را ببوسیم. بهتر است بوسیدن به مقداری باشد که کودک احساس رضایت و آرامش داشته باشد و نسبت به بوسیدن و نوازش رغبت نشان دهد در صورتی که فرزند بی قراری کند و نوازش و بوسیدن تاثیری در آرام کردن او نداشته باشد در این هنگام باید نیاز های او را شناسایی کنید و از روش های دیگری برای آرام کردن دلبندتان استفاده کنید.

ایا نوزاد بوسیدن را میفهمد
بله، نوزادان بوسیدن را می‌فهمند. آنها از همان ابتدا به لمس حساس هستند و بوسیدن یک شکل از لمس است. نوزادان همچنین به احساسات واکنش نشان می‌دهند و بوسیدن می‌تواند احساس امنیت، عشق و محبت را در آنها ایجاد کند. نوزادان از حدود شش ماهگی شروع به درک معنای بوسیدن می‌کنند. آنها می‌توانند ارتباط بین بوسیدن و احساسات مثبت را تشخیص دهند و ممکن است لبخند بزنند، بخندند یا لبخند بزنند.

بوسیدن همچنین می‌تواند به نوزادان در رشد مهارت‌های اجتماعی آنها کمک کند. آنها یاد می‌گیرند که چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنند و چگونه عشق و محبت خود را نشان دهند. البته، همه نوزادان به یک شکل رشد نمی‌کنند. برخی از نوزادان ممکن است زودتر از دیگران بوسیدن را درک کنند. همچنین، برخی از نوزادان ممکن است بوسیدن را بیشتر از دیگران دوست داشته باشند.

فواید بوسیدن نوزاد برای اطرافیان
جالب است بدانید که بوسیدن نوزاد برای اطرافیان نیز لذت بخش می باشد و سلامت روحی و جسمی آن ها را افزایش می دهد به عنوان نمونه در مورد مادران نشان داده شده است که زمانی که نوزادشان را می بوسند هورمون اکسی توسین ( ماده شیمیایی افزایش دهنده احساس عشق و علاقه) و آندورفین ( ماده شیمیایی افزایش دهنده سرخوشی) افزایش می یابد و در واقع بوسیدن به اندازه نوزاد یک بازی دو سر می باشد که هر دو با برد همراه بوده و بر روی والدین و کودک تاثیر مثبت می گذارد.

منبع:کانون مشاوران ایران-بوسیدن نوزاد ✔️ فواید و عوارض نگران کننده

گاز گرفتن کودکان یکی از رفتارهای معمول در کودکان نوپا و خردسال است. این رفتار می تواند برای والدین و مربیان کودکان نگران کننده باشد، اما مهم است که بدانیم که گاز گرفتن معمولاً نشانه ای از مشکلی جدی نیست. این رفتار معمولاً در سنین ۱۸ تا ۳۶ ماهگی بیشتر دیده می شود و در اکثر موارد تا سن ۴ سالگی برطرف می شود.

اگر کودک شما به طور مکرر گاز می گیرد، باید با پزشک یا متخصص اطفال مشورت کنید. در برخی موارد، گاز گرفتن می تواند نشانه ای از یک مشکل زمینه ای مانند اختلال عصبی یا اختلال طیف اوتیسم باشد.

علت گاز گرفتن کودکان
علت گاز گرفتن کودکان نی نی سایت مختلفی وجود دارد که ممکن است کودکان گاز بگیرند. برخی از دلایل رایج عبارتند از:

تسکین درد دندان درآوردن: دندان درآوردن می تواند برای کودکان بسیار دردناک باشد. گاز گرفتن می تواند راهی برای تسکین این درد باشد.
ابراز احساسات: کودکان نوپا و خردسال هنوز در حال یادگیری نحوه ابراز احساسات خود هستند. گاز گرفتن می تواند راهی برای بیان خشم، ترس، یا ناامیدی باشد.
جلب توجه: گاهی اوقات، کودکان گاز می گیرند تا توجه والدین یا مربیان خود را جلب کنند.
تقلید: کودکان ممکن است از رفتارهای دیگران تقلید کنند. اگر کودک دیگری را گاز می بیند، ممکن است خود نیز شروع به گاز گرفتن کند.
پیشنهاد مشاور: استفراغ کودک ✔️ ۱۱ درمان تضمینی استفراغ کودک

اگر هنگام گاز گرفتن فرزندتان بخندید یا عصبانی شوید، می تواند کنجکاوی کودک شما را برانگیزد و ممکن است دوباره سعی کند شما را گاز بگیرد تا واکنش شما را برانگیزد.

علت گاز گرفتن دست خود
علت گاز گرفتن دست خود کودک می تواند متفاوت باشد. شایع ترین دلایل عبارتند از:

ابراز احساسات: کودکان نوپا اغلب نمی توانند احساسات خود را به طور موثر بیان کنند. گاز گرفتن می تواند راهی برای ابراز خشم، ناامیدی، ترس یا حتی هیجان باشد.
جلب توجه: کودکانی که به توجه والدین یا سایر مراقبان خود نیاز دارند ممکن است گاز بگیرند.
کپی کردن رفتار: کودکان ممکن است از سایر کودکان یا بزرگسالان که گاز می گیرند یاد بگیرند.
کودکان خردسال ممکن است به دلایل زیر با گاز گرفتن ناراحتی خود را ابراز کنند:

خستگی یا ناخوشی
احساس اینکه کودک دیگری در بازی یا فعالیت او دخالت می کند
احساس بی حوصلگی
عدم توانایی به برقراری ارتباط کلامی با اطرافیان خود نیستند
در برخی موارد، گاز گرفتن می تواند نشانه یک مشکل پزشکی باشد. به عنوان مثال، کودکانی که دچار مشکلات دهان یا دندان، عفونت یا اختلالات رشدی هستند ممکن است بیشتر گاز بگیرند.

اگر کودک شما دست خود را گاز می گیرد، مهم است که علت را درک کنید. در صورت وجود مشکل پزشکی، درمان مناسب برای کودک شما مهم است. در غیر این صورت، می توانید با کمک به کودک خود در یادگیری راه های سالم برای ابراز احساسات خود، به کاهش گاز گرفتن کمک کنید.

چگونه با گاز گرفتن کودکان برخورد کنیم
اگر کودک شما گاز می گیرد، مهم است که به آرامی و با آرامش با او برخورد کنید. در اینجا چند نکته برای برخورد با گاز گرفتن کودکان آورده شده است:

کودک خود را به آرامی از فرد گاز گرفته شده جدا کنید.
کودک خود را از موقعیت دور کنید تا آرام شود.
به کودک خود توضیح دهید که گاز گرفتن رفتاری نامناسب است.
کودک خود را به جایگزینی برای گاز گرفتن، مانند گاز گرفتن یک اسباب بازی نرم، تشویق کنید.
اگر گاز گرفتن کودک شما ادامه داشت، مهم است که با یک متخصص اطفال یا روانشناس کودکان مشورت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا علت گاز گرفتن کودکخود را شناسایی کنید و راهکارهایی برای مقابله با آن ارائه دهند. رای اطلاعات بیش تر در زمینه اختلال کودکان می توانید با مرکز تخصصی کودک با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

چیکار کنم پسرم گاز نگیره
در اینجا چند راهکار برای پیشگیری از گاز گرفتن کودکان آورده شده است:

کودک خود را به طور منظم به دندانپزشک ببرید تا دندان های او به طور صحیح رشد کنند.
به کودک خود بیاموزید که چگونه احساسات خود را به طور سالم بیان کند.
به کودک خود اسباب بازی های نرم و قابل گاز گرفتن بدهید.
از تنبیه بدنی برای جلوگیری از گاز گرفتن خودداری کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-چرا کودکان گاز می گیرند✔️ علت و درمان گاز گرفتن کودکان